เพราะคิดถึงจึงโทรมา แต่เสียงเธอกลับพูดว่ามีอะไรไหม ก็เข้าใจรึเปล่าคนเคยคุยกันแต่ดันเงียบหายไป จะไม่ให้เป็นห่วงได้ไง ก็คนรักกัน ( อดีต) เพราะห่วงจึงถาม ไม่ได้ต้องการให้เธอเบื่อฉัน แต่เธอตอบมาว่ายุ่ง วางได้หรือยัง รู้ไหมว่าหัวใจมันสั่งให้คิดยังไง ฉันเริ่มโมโหเพราะความโกรธ แต่หัวใจมันบอกว่าจะโทษเธอไม่ได้ เธอวางสายด้วยความเบื่อหน่ายเหมือนฉันไม่มีหัวใจ ฉันจะทรมานเท่าไหร่ เธอคงไม่เห็นใจกัน คิดถึงวันเก่าก่อน วันที่เสียงหัวเราะ และความอาทร มีเต็มวันนั้น วันนี้เธอคงมีความสุข กับฉันที่ทุกข์กว่าทุกๆวัน และเข้าใจว่ารักร้าวนั้นจะต่อเท่าไหร่ก็ไม่เหมือนเดิม
3 กุมภาพันธ์ 2547 02:53 น. - comment id 211219
เมื่อรักมันร้าวและแยก มันจึงไม่แปลกหากว่าจะไม่เห็นค่า เมื่อความรักไม่อยู่คู่จิตใจเรื่อยมา ทุกอย่างก็ร้าวโรยลาและเปลี่ยนแปลงไป *-*กลอนเศร้าจัง เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
3 กุมภาพันธ์ 2547 07:12 น. - comment id 211262
รอยร้าวร้างรัก แตกหักแล้วก็ไม่อาจซ่อมแซมใหม่ มันเป็นความรู้สึกข้างในใจ ที่ไม่สามาถผ่าตัดได้...และทำความเข้าใจใหม่เช่นกัน เพราะรอยแตกร้าวรอยนี้ คนกระทำเท่านั้นที่จะรักษาฉัน แม้รอยนี้จะไม่ปกติดีเหมือนวันวาน แต่ถ้าปะด้วยใจเธอก็อาจพออยู่ไปวัน ๆ ....ได้เท่านั้นก็ยังดี...*-* มาเยี่ยมครับ...กลอนโดนดีนะครับ ชอบ ๆ *-*
3 กุมภาพันธ์ 2547 09:39 น. - comment id 211294
ดีครับดีมาก ชอบอ่านจัง
4 กุมภาพันธ์ 2547 00:13 น. - comment id 211546
มันก็คงจะเหมือนกับจิ๊กซอว์อะนะ ตัวใดตัวหนึ่งหายไปภาพมันก็ไม่มีวันเหมือนเดิม