แม้ไม่รู้ว่าทำถูกหรือทำผิด และต้องติดในหัวใจอยากเฉลย ว่าครั้งหนึ่งฉันคนนี้เคยละเลย และเพิกเฉยต่อคนดีที่เข้ามา ตัดสินใจทำสิ่งใดลงไปแล้ว ขอให้แคล้วภัยใดๆมาแผ้วผลาญ แม้ต้องเริ่มต้นใหม่และคลุกคลาน แต่วันวานที่ผ่านมาอย่าเสียดาย ถึงวันนี้ไม่อาจเปลี่ยนใดได้แล้ว ก็ต้องแล้วแต่ฟ้าที่กำหนด เมื่อผ่านพ้นวันนี้ที่ลึกลด อาจต้องจดจำวันนี้ไปอีกนาน เธอเลือกแล้วไม่อาจเปลี่ยนใดได้อีก และอย่าหลีกอุปสรรคแหล่งไหนไหน เธอต้องเริ่มต้นชีวิตกับวันใหม่ ด้วยดวงใจแข็งแกร่งและมั่นคง
31 มกราคม 2547 13:47 น. - comment id 209969
แวะมาค่ะ
31 มกราคม 2547 15:06 น. - comment id 210015
ตัดสินใจ ทำไป ให้แน่วแน่ อย่าไปแคร์ ทำเถิด ให้เกิดผล ตามหนทาง ที่มุ่งหวัง ตั้งใจตน ให้เริ่มต้น ทางใหม่ สดใสงาม เมื่อก้าวไปข้างหน้า ชีวิตย่อมมีความหวัง
31 มกราคม 2547 19:25 น. - comment id 210130
ผมก็เคย ละเลย ต่อคนรัก เมื่อเจ็บหนัก จึงประจักษ์ ในเหตุผล ต้องสูญเสีย โฉมงาม คร้ามกมล เสียดายตน ตาบอด มาแสนนาน
31 มกราคม 2547 21:58 น. - comment id 210200
ตัดสินใจไปแล้วก็ต้องก้าว อย่างมองแต่รอยยร้าวคราวไหนไหน เมื่อจะก้าวก็จงมั่นอย่าหวั่นไหว ทางข้างหน้าเป็นอย่างไรจงฝ่าฟัน *-*ความหมายดีมากเลยค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2547 04:52 น. - comment id 210443
เริ่มต้นใหม่ด้วยรักเก่า ไม่เศร้า...แค่อ่อนไหว เรื่องดีดี...อาจมีมากกว่าที่เคยเป็นไป เรื่องหวั่นไหว...ก็อาจเพิ่มมากมายเท่าตัว... ใช้ความรักอย่างระมัดระวังนะครับ...*-* มาเยี่ยมนะครับ *-*
2 กุมภาพันธ์ 2547 13:08 น. - comment id 210858
ถึงคุณกระดานโต้คลื่น ยินดีที่แวะมา แค่พบหาก็สุขใจ ว่างๆก็มาใหม่ มาทักทายกันอย่างนี้..เรื่อยๆก็ดีคะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายกัน ถึงคุณชัยชนะ ชีวิตนี้ก้าวไปข้างหน้าแล้ว ก็ไม่แคล้วจะล้มลงอีกเท่าไหร่ แต่ใจนี้ก็จะขอสู้ต่อไป เพื่อไปสู่วันข้างหน้าที่ดีดี **/**ตอนนี้ก็ตัดสินใจไปแล้วกับอนาคต แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเป็นยังไง ก็หวังว่าจะไปได้ด้วยดีนะคะ ขอบคุณมากนะคะ กลอนนี้ทำให้มีแรงสู้ต่อไปอีก อือ คุณ พิกุลทอง เสียไปแล้วก็ยากจะกลับคืน ให้ทนฝืนเก็บความช้ำนานหนักหนา แล้วเมือ่เธอจากไปพร้อมน้ำตา ก็ต้องสมน้ำหน้าตัวฉันเอง */*มันเสียไปแล้ว ก็ช่วยไม่ได้นะคะ ก้าวต่อไปกับวันใหม่ที่สดใสเถอะคะ คุณผู้หญิงไร้เงา ตอนนี้พร้อมจะเผชิญวันข้างหน้า ด้วยใจกล้าอาจหาญและคงมั้น เพราะมีเพื่อนเหล่านี้เป็นพลัง ก็คงผ่านพ้นไปได้ด้วยดี /**ขอบคุณนะคะสำหรับที่เข้ามาทักทายกันเสมอ
2 กุมภาพันธ์ 2547 17:21 น. - comment id 210959
ถึงคุณพูกันของหูกวาง ให้ความรักเธอไปอย่างไม่คิด แม้สักนิดก็ไม่ได้คืนย้อนมา ทุ่มความรักลงไปให้แก้วตา ถึงกายาจะสิ้นชีวาวาย /**หวัดดีคะ ความรักมันมาคอยใช้อย่างคิดหน้าคิดหลังไม่ได้หรอกคะ พอทุ่มลงไปแล้วก็สุดตัว จะได้หรือไม่ค่อยว่ากัน อิอิ ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมเยียน
4 กุมภาพันธ์ 2547 01:56 น. - comment id 211573
:)