b>เป็นเพราะเราโง่.....เกินใคร เป็นเพราะใจ.....ที่ใจมักง่าย เป็นเพราะเรา...อ่อนไหว....เป็นเพราะอะไร...จริงเสียใจ รักมากเกินไป...รักจนหมดใจ...รักที่ไม่ีคำ...ว่าเสียใจ แล้วทำมัย...ฉันจึง...เป็นอย่างนี้...ผิดที่เกิดมา เกิดมาเพื่อใคร.....เกิดมาแล้วได้อะไร ทุกคนก้อทิ้งกันไป...แม้แต่พ่อแม่....ก้อไม่สนใจใยดี รักเป็นอย่างไร....ใครตอบกันได้ไหม รักพ่อแม่....รักและห่วงใย....ทำมัย ทุกคนถึงไร้ใจ....กับฉันอย่างนี้ ฉันผิดที่เกิดมา....แต่ฉันก้อ....ทำดีที่สุดแล้ว รับรู้กันบ้างได้ไหม....อ้างว้าง....เดี่ยวดาย มีใครบ้างไหม....เข้าใจกัน...รักที่หยิบยื่นให้ มันรักหนาวเหน็บ....แทบขาดใจ ยามอ้างว้าง....หันมองทางใด...ก้อไม่มีใคร... ทำมัยทุกคนสุขกัน...ฉันคนไร้ค่า ทุกคนเมินหน้า....ทิ้งให้ฉัน....อ้างว้างเดี๋ยวดาย เหน็บหนาว...ทุกนาที...ที่ลืมตามองโลก ทุกแห่งหนใด....ไม่มีใครต้องการ ฉันผิดอะไร....ผิดตรงไหน...ทุกคนจึงเกลียด ไม่รักกัน...ทิ้งให้...เดินหน้าเพียง....เดี่ยวดาย เจ็บปวด....กับชีวิต.....ทั้งชีวิต....ที่เกิดมา เหนื่อยท้อกับ....ชีวิตที่ไร้ค่า....หมดแรงที่...จะเดินไป ฝันฉันฝัน....อยากให้พ่อแม่....รักกัน เพราะอะไร....คิดเกลียดกัน...ทำทุกอย่าง เหมือนมันไม่มีความหมาย....พ่อเกลียดดุตี... ว่าฉันแทบปางตาย....ใคร...เพราะใคร เพราะอะไร...ชีวิตถึงเป็นอย่างนี้ รักที่มี....หวังทุกนาที....พ่อแม่รักฉัน หมดหวังแล้ว....เติบโตเกินใคร....ใส่ใจ ด่าเหยียบหยามเลยไป....จะให้ทำอย่างไร จะให้ตายต่อหน้าเลยไหม....ถึงจะสาใจ เจ็บนะเจ็บ....กับชีวิตที่ถูกทอดทิ้ง มีรักหวังพพักพิง....กับเจอรักลวงเลยมา ฉันจะเปลี่ยนอะไรได้ไหม....เปลี่ยนชีวิต เปลี่ยนจากการมีลมหายใจ..... ทิ้งมันลงร่างฝังไว้ในผืนแผ่นดิน.... ชีวิตมันเลวร้าย....สิ้นดี....จะมีหน้าสู้ใครเข้าได้ จะดิ้นรนก้อหมดหวัง....ชีวิตที่มันแสนเลวร้าย กุหลาบไร้ใจ
29 มกราคม 2547 01:50 น. - comment id 208951
อืมม์น้อง สบายใจเถิด ค่อยๆใจเย็นๆนะคะ พวกพี่ๆอยู่ที่นี่ทุกคนรักน้องนะคะ
29 มกราคม 2547 02:25 น. - comment id 208966
น้อยใจทำไม น้อยไปแล้วได้อะไรขึ้นมา ทำไปเหมือนทำให้ตัวเองไร้ค่า มาเถอะมามองดูคุณค่าตัวเอง ........................................ สุภาษิตไทยบอกว่ารักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี.. แต่เราว่าไม่อยากให้พ่อแม่ตีเลยเจ็บ... พ่อแม่ดุด่าว่ากล่าวตักเตือนเพราะรักเพราะห่วงเรา คิดดูซิถ้าเรามีลูกเราคงทำเหมือนท่านเมือนกันเพราะไม่มีใครไม่เป็นห่วงและหวังดีกับคนที่เรารักหรอกใช่มะลองคิดดูละกันน......
29 มกราคม 2547 04:52 น. - comment id 208978
ไม่จริงๆๆๆๆๆๆๆถ้ามีลุกแล้วต้องตีแล้วทิ้งไปก้อไม่ขอมีดีกว่าค่ะ ทิ้งให้สู้ชีวิตเอง เหนื่อยใจเหนื่อยนะ
29 มกราคม 2547 10:33 น. - comment id 209008
มาแวะให้กำลังใจค่ะ
29 มกราคม 2547 15:15 น. - comment id 209133
อย่าไปคิดให้มันเหนื่อยใจเลยค่ะ ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นมานานแล้ว สิ่งที่ทำได้ก็คือต้องยอมรับมัน ในโลกนี้ยังมีสิ่งสวยงามรอเราอยู่เสมอ วันนี้อาจไม่เจอ แต่สักวันคุณต้องได้เจอแน่นอน เป็นกำลังใจให้นะค่ะ +++ ถ้าที่ไหน ไม่มีรัก แต่ที่นี่ไทยโพเอม มีรักให้เสมอ +++
29 มกราคม 2547 21:47 น. - comment id 209299
อย่าเหนื่อยอย่าท้อ ฉันขอได้ไหม เพราะฉันยังเป็นกำลังใจ แล้วจะถือลูกท้อไว้ทำไมเล่าคนดี *-*รักและห่วงใยยังมีให้น้องเสมอนะค่ะ*-*