คงต้องขอ ไม่รับ ข้อเสนอ ให้ทบทวน เรื่องของ เธอกับฉัน คิดทำไม ก็ใคร ล่ะทิ้งกัน ยังจำมั่น วันนั้น ฉันฟูมฟาย ก็คงเหมือน สายกีตาร์ ที่มันขาด มีเพียงเฉือด เฉือนบาด ให้เลือดไหล พยายาม ซ่อมแซม สักเท่าไร เสียงที่ได้ ก็เปลี่ยนไป ไม่ย้อนคืน
28 มกราคม 2547 18:48 น. - comment id 208735
อืมม์ ชื่อเรื่อง เยี่ยม เนื้อเรื่อง เยี่ยม ความยาว เยี่ยม สำนวน เยี่ยม เอ...มีอะไรไม่มั้งเนี่ย อ้อ อิอิ แว่นหนาไปมั้งอิอิ ไปเปลี่ยนเลนส์ ก็ได้นะคะ พี่ทิกิ ค่ะ
29 มกราคม 2547 00:04 น. - comment id 208887
ฉันขอเปรียบความรักเหมือนแก้วใส ซึ่งพอแตกแยกกันไปก็ไม่มีค่า ฉะนั้นอย่าได้หันกลับมา เมื่อแก้วแหกก็คล้าอุราที่ไม่วันจะมีค่าเหมือนเดิม *-*กลอนน่ารักดีค่ะ เข้าใจเปรียบเทียบดี*-*
29 มกราคม 2547 19:09 น. - comment id 209223
อ่านแล้ว รู้สึกเหมือนได้เข้าไปในโลก ของเธอเลยนะ เศร้าจัง