น้ำตากับความเหงา

ช็อกโกแล็ต

คนที่ยืนอยู่ที่เดิมตรงนี้
จะมีใครซักคนสังเกตเห็นบ้าง
ใคร..ที่จะช่วยรับหัวใจที่อ้างว้าง
มอบความรักให้ไม่เคยจืดจางไป
ไม่อยากให้เหมือนเธอที่แค่ผ่านมา...
เป็นเหมือนสายลมเท่านั้นใช่ไหม
พัดความสุขเข้ามาแล้วก็พรากมันไป
เอาใจปันให้ใครต่อใครไม่แคร์กัน
ทิ้งไว้เพียงความเจ็บช้ำ...
กับน้าตาและความเหงาเท่านั้น
เจ็บใจแค่ไหนก็ได้แต่ร้องไห้ไปวันๆ
เพราะอะไรกัน..ต้องช้ำเพราะสันดานผู้ชาย...
เกลียดตัวเองที่ลืมเธอไม่ลง
เกลียดใจ..ที่ยังห่วงเธอไม่หาย
เขาไม่รักยังมานั่ง..เสียดาย
ต่อให้ร้องไห้จนตายเขาคงไม่กลับคืนมา
                          จำไว้........นะ				
comments powered by Disqus
  • **พาฝัน**

    28 มกราคม 2547 19:56 น. - comment id 208744

     . .  โอะ..โอวว..โอ้ววว
    
    ... ทักทายค่ะนัส...
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 มกราคม 2547 00:00 น. - comment id 208883

    เกลียดใจตัวเองที่ลืมเธอไม่ได้
    ทั้งที่เธอทิ้งไว้ให้ฉันห่วงหา
    คือน้ำตาที่เป็นเพื่อนคอยชิดใกล้เรื่อยมา
    แต่ทำไมหละหนาฉันความห่วงหาไมได้สักที
    
    *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน