ทนหนาว

ไร้ใจ

ดึกดื่นค่ำคืนน้ี
ฉันนี้ก้อเหมือน...เช่นเคย
มองผ่านดาวและเดือน
ที่สวยงามยามได้ชื่นชม
สายลมที่พัดผ่าน
ชั่งเหน็บหนาวเหลือทน
ชีวิตที่เคยสุขสม
กับต้องตรอมตรม
ที่อยู่เดี๋ยวดาย
กับกาลเวลาที่ไม่หวนกลับ
ชีวิตรักต้องหมดไป
นั่งทนหนาวอยู่เดี่ยวดาย
ขาดคนข้างกายที่เข้าใจ
ชีวิตที่เดี่ยวดาย
จะนานเพียงใด
ก้อต้องทนต่อไป
อยากวอนสายลม
ช่วยหอบรัก...ที่อยู่แสนไกล
มาให้ฉันได้พักพิง
ยามเศร้าหมอง
ชีวิตที่เหงา  เศร้า
อยากมีใครสักคนเดินร่วมทาง
กุหลาบไร้ใจ
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 มกราคม 2547 00:32 น. - comment id 206759

    ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน
    ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ
    ไม่รู้ทำไมนะเออ
    จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย
    
    แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้
    มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม
    เหตุผลเพราะเธอมีใคร
    ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง
    
    *-*มาเป็นเพื่อนคลายเหงาให้นะค่ะ*-*
  • ราชิกา

    24 มกราคม 2547 15:27 น. - comment id 207030

    อย่าเหงาและเศร้าใจ
    ยังมีใครที่คิดถึง
    อยู่ไหนใจรำพึง
    เฝ้าคำนึงทุกคืนวัน....ฯ
    
    มาเป็นเพื่อนคนเหงาค่ะ..
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน