ย่ำเหยียบหญ้าเขียวเปลี่ยวเหงา รักเราจะยั่งยืนถึงคืนไหน จะเป็นเช่นหญ้าน้อยหรือกลอยใจ เติบโตใหม่ได้เสมอถ้าเจอรัก มองผ่านหญ้าเขียวกระเจียวขาว แสงแดดยามเช้าเจ้าปกปัก ให้หญ้าน้อยร้อยเรียงแล้วเอียงทัก ตะวันจักเคียงคู่อยู่ข้างกาย แม้อยู่สูงก็ยังห่วงมวลพฤกษา ส่องแสงมาเคียงข้างไม่ห่างหาย มอบรักมาข้างเคียงไม่เกี่ยงกลาย ชั่วเช้าสายรายรอบต้องขอบคุณ อยากให้รักเป็นเช่นดั่งตะวันสวย มอบรักด้วยใจจริงให้อิงอุ่น แม้นอยู่ไกลเพียงไหนยังเจือจุน รักละมุนอุ่นไอให้ตอบแทน ***
สิปราง 19 ม.ค. 2547 17:27 น. - ID 44907 
869
2
0
19 มกราคม 2547 19:29 น. - comment id 205026
ได้ฟัง นิยาม แห่งความรัก ก็ประจักษ์ รักแท้ ไม่แปรผัน ว่ารักคือ.....ดวงตะวัน ที่ให้ความ อุ่นแก่กัน เสมอมา แต่งกลอนเพราะนะครับ
19 มกราคม 2547 22:23 น. - comment id 205067
******** แหม เขิลล์แทน ตะวัน นึกว่าจะทักกันเล่น ๆ ให้รักให้เหรอ...อิอิ --------
20 มกราคม 2547 02:28 น. - comment id 205131
น่ารักค่ะ...น่ารักมาก... แวะมาชื่นชม..
20 มกราคม 2547 16:21 น. - comment id 205326
เปรียบตะวันเป็นนิยามแห่งความรัก เพราะประจักษ์รักแท้ไม่แปรผัน ความอบอุ่นกรุ่นในกายที่ให้กัน บวกเข้าใจในรักนั้นฉันขอบคุณ ******
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
