ได้ยินไหม หัวใจฉัน กำลังร้อง คงจะฟ้อง ว่ารักเธอ มากแค่ไหน เธอคนนี้ ที่ฉันรัก สุดหัวใจ จะจากไป คนละฟาก ไกลสุดตา และความลับ ที่มันสุม อยุ่ในอก ที่เคยปก ปิดไว้ คงต้องเผย จะเก็บไว้ ไม่ได้ เหมือนอย่างเคย ฉันก็เลย จะบอก เธอออกไป ในที่สุด ฉันก็บอก เธอไปแล้ว เปรียบเหมือนแก้ว ที่กำลัง แตกสลาย กับใจฉัน ที่กำลัง จะมลาย คงจะกลาย เป็นแค่เศษ อยู่บนดิน คงเป็นได้แค่เศษแก้วที่ไร้ค่าอยู่บนดิน ยากที่คนอย่างเธอจะเสียเวลาก้มลงมาเก็บมัน
16 มกราคม 2547 21:12 น. - comment id 203675
อ่านแล้วช่วยคอมเมนต์ด้วยนะคร่ะ
16 มกราคม 2547 21:12 น. - comment id 203676
เธอน่าจะลองเปิดใจให้คนอื่นดูบ้างนะคะ เปิดใจให้คนที่เค้าพร้อมจะเห็นค่าของเรา
16 มกราคม 2547 21:49 น. - comment id 203690
แต่งดีมากกกกกกกก
17 มกราคม 2547 01:05 น. - comment id 203831
หลอมใหม่ ก็เป็นแก้วขึ้มาใหม่ไงหล่ะครับ บางทีอาจดีกว่าเดิมด้วยนะ เก็บไว้เดี๋ยวก็จุกอกตายหรอกนะ
17 มกราคม 2547 01:20 น. - comment id 203844
ถ้าเปรียบใจของฉันคือแก้ว คงแตกละเอียดแล้วไม่เหลือค่า แม้แต่จะนำส่วนใดมา ต่อผนึกหรือรักษาคงไม่มีค่ากับใคร *-*กลอนเศร้าจังเลยค่ะ*-*
17 มกราคม 2547 12:35 น. - comment id 204002
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะ....
17 มกราคม 2547 14:33 น. - comment id 204053
เข้มแข็งไว้สิค่ะ
17 มกราคม 2547 17:03 น. - comment id 204158
แม้คนนั้นจะไม่ได้ชอบเธอ แต่เรามั่นใจนะว่ายังมีใครบางคนแอบชอบเธออยู่เหมือนกัน ลองเปิดใจแล้วมองอะไรให้กว้างๆเค้าคนนั้นอาจจะไม่ใช่อย่างที่เธอฝันแต่รับรองได้ว่าเค้ารักเอแน่นอน เชื่อโอ๊ะดิ
17 มกราคม 2547 18:56 น. - comment id 204193
ช่างยากเย็นเข็ญใจหากไปบอก รักจึงย้อนยอกใจให้ขมแสน ดุจดวงแก้วร้าวแล้วคลั่งดังทั่วแดน ใดเหมือนแม้นรักต้องไกลไปจากตา
17 มกราคม 2547 20:06 น. - comment id 204244
ขอบคุณทุกๆคนมากนะค่ะที่ให้กำลังใจ
28 มกราคม 2547 21:53 น. - comment id 208788
กำลังใจเล็กๆนะทานช็อกแล็ตสิแล้วเธอจะรมณ์ดีนะจ้ะ...^_^