ไม่มีคำพูดที่เอ่ยออกมา มีแค่เพียงน้ำตาที่รินไหล ไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะทำอะไร เมื่อเธอบอกว่าจะไป..ขอลากัน หมดเรี่ยวแรงที่จะรั้งเธอไว้ ได้แต่มองเธอเดินไปไกลจากฉัน ไม่มีแล้วเธอคนที่เคยรักกัน ไม่เหลือแล้วเธอคนนั้นที่บอกว่าจะรักกันตลอดไป
16 มกราคม 2547 21:14 น. - comment id 203677
เป็นกำลังใจให้ กลอนเพราะนะค่ะ
16 มกราคม 2547 21:38 น. - comment id 203683
เพราะมากค่ะ เรามาโพสให้แล้ว
16 มกราคม 2547 21:52 น. - comment id 203692
ดีมากเลย เปงกำลังใจให้เช่นกัน
16 มกราคม 2547 22:20 น. - comment id 203716
ไม่มีแล้วคนคนนั้นที่รักฉัน ไม่มีแล้วความผูกพันธ์เมื่อวานก่อน มีก็แต่ใจฉันที่ขาดรอน เมื่อเธอมาบั่นทอนให้ปวดใจ ..มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ..
17 มกราคม 2547 01:09 น. - comment id 203836
แต่งไปเรื่อย ๆ นะ มาให้กำลังใจนะครับกะผม
17 มกราคม 2547 01:14 น. - comment id 203841
ไม่มีอีกแล้วคนเคยรัก เพราะเธอมาหักรักเรานั้น ตัดเสียสิ้นกับสายใยใจผูกพัน เพราะเธอมีเขานั้นมาปันใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่ก็เศร้ามากเหมือนกันนค่ะ*-*
17 มกราคม 2547 12:24 น. - comment id 203995
เศร้าจัง.. มาเป็นกำลังใจให้นะคะ.........
17 มกราคม 2547 14:25 น. - comment id 204050
อย่าร้องไห้เลยคนดี เธอยังมีฉันคนนี้ เธอเห็นไหม ฉันจะอยู่ใกล้ ๆ เธออย่างนี้ตลอดไป แม้แทนเขาไม่ได้ แต่ขอเป็นแค่คนหนึ่งที่ห่วงใยเธอ
17 มกราคม 2547 17:03 น. - comment id 204157
มาเป้นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆๆ