เพราะรักร้าว ราวแก้วแตก แยกสลาย เพราะสุดท้าย ทายผลผิด จิตสับสน เพราะอ่อนล้า ลารัก พักใจตน เพราะทุกข์ล้น ลนลาน ปานสิ้นใจ ก็ยังแคร์ แค่เพียง เคียงครองคู่ เอ็นดูสู สู่เธอ เผลอใจให้ ก็ตัวกู กู่ร้อง ก้องความใน ที่เรียงไร ไร่เรียง เพียงรักเธอ แล้วก็จึง จึ่งกล่าว บ่าวคือกาย เพราะยามสาย ส่ายคือใจ ไปจนเผลอ ไปครวญคำ ค่ำเช้า เฝ้าขอเจอ ขอเพียงแคร์ แค่เธอ เสมอไป
9 มกราคม 2547 23:45 น. - comment id 200395
ไม่หน่ายหนีหนีหน่ายไม่ให้ห่วงหา พร้อมเห็นค่าค่าเห็นพร้อมยอมรักให้ ด้วยใจจริงจริงใจด้วยช่วยห่วงใย แถมรักให้ให้รักแถมแซมผูกพัน *-*ขอต่อแค่บทเดียวนะค่ะ กลกลอนต่อยาวนะค่ะ อิ อิ*-*
10 มกราคม 2547 00:29 น. - comment id 200419
ขอบคุณครับ คุณผู้หญิงไร้เงา
10 มกราคม 2547 19:20 น. - comment id 200694
เมื่อรั้ยรัก รักรั้ยจัย หั้ยห่วงหา เมื่อรั้ยค่า ค่ารั้ย ซึ่งคนเหน แต่ยังบอก บอกยังรัก อย่างเคยเปน รั้ยคนเหน เหนคนรัก รั้ยรักเรา
10 มกราคม 2547 19:52 น. - comment id 200723
แล้ว มัน กลบทตรงไหนครับเนี่ย
11 มกราคม 2547 01:18 น. - comment id 200863
คำที่สาม กับสี่ เป็นคำต่างกันที่เสียงวรรณยุกต์ ( บังคับรูปแบบเดียวกันตลอดบท ) , คำที่ 5-6 หรือ 6-7 บังคับสัมผัสเสียง
11 มกราคม 2547 01:31 น. - comment id 200866
เธอทำไมไม่รักภักดิ์ต่อฉัน เธอเหหันหั่นภักดิ์รักที่มี เธอกล่าวร่ายร้ายคำจำเป็นปี ตัวฉันนี่นี้หนาขอลาไกล กลบทแบบนี้เรียกอะไรเอ่ย