รักเธอที่สุด

อัลมิตรา


๏ อยากบอกสิ่งซ่อนเร้น.......ภายใน
ว่ารักเธอหมดใจ.................เปี่ยมล้น
ปีวันผ่านเลยไป.................ใช่เปลี่ยน-  แปลงนา
ยังมั่นอยู่คงพ้น..................เอ่ยอ้างโคลงเปรย  ๚
๏ แม้วันคืนพ้นผ่าน.............อดีตกาล
ความรักไป่อันตรธาน..........เสื่อมสิ้น
ยังสถิตซึ่งดวงมาลย์-..........ฉันอยู่
หาใช่คำเล่นลิ้น...................เปรียบไว้เกินจริง ๚
 
๏  อยากบอกเธอเพื่อรู้.........สักคำ
รักส่วนลึกจองจำ................จิตไว้
ฝังแน่นยากหมายกำ-...........จัดจาก  ใจแฮ
คราวก่อนเคยชิดใกล้...........ดั่งย้อนหลอนเสมอ ๚
๏  ถึงคราเราพบหน้า...........เจอกัน
เธอหยั่งรู้จิตฉัน.................มากน้อย ?
หัวใจพร่ำรำพัน..................หวั่นยิ่ง
แสนเจ็บปวดเกินถ้อย..........กล่าวย้ำคำใด ๚
๏ สูญเสียโอ้อกให้..............ครวญหา
จำพลัดพรากจากลา...........ยิ่งช้ำ
ยังรู้อยู่เสมอมา..................เธอเปลี่ยน-  แปลงเฮย
รักเสื่อมคลายดุจน้ำ............เหือดแห้งหมดใจ ๚
๏ อยากบอกเธออีกครั้ง.......สักคำ
ความรักแท้ครอบงำ...........จิตนี้
จำต้องสงบถ้อยคำ.............ปิดปาก  ตนแฮ
รู้ว่าหากเซ้าซี้.....................ไป่ได้ดังหวัง ๚
๏ บางคำหากพร่ำเพ้อ.........พรรณนา
มิอาจรั้งเธอมา..................แนบใกล้
สูญเสียซึ่งสิเนหา...............จากอก
ยังชอกช้ำร่ำให้..................ดั่งใช้เวรกรรม ๚
๏ ฉันรู้เธอหมดสิ้น.............หัวใจ
คงปราศจากเยื่อใย.............เก่านั้น
เธอลืมว่ามีใคร...................ยังรัก
ยิ่งคิดยิ่งบีบคั้น.................จิตให้ตรอมตรม ๚
๏ อยากบอกเธอสักครั้ง.......อีกคำ
รักที่สุดยังกำ-...................หนดแล้
คงต้องเก็บเงื่อนงำ.............แฝงจิต-  ตนเฮย
ความชัดเจนถ่องแท้............ว่าต้องทำใจ ๚
๏ บางคำหากพร่ำเพ้อ.........พรรณนา
สายยิ่งเกินโหยหา..............เหนี่ยวรั้ง
ไม่หวนกลับคืนมา..............ดังเก่า
อยากบอกอีกสักครั้ง...........รักนั้นสุดใจ  ๚ะ๛
				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    27 ธันวาคม 2546 23:25 น. - comment id 195273

    รักเธอทีสุด   
    ปั่น : : Key Eb  
    
    
    อยากบอกกับเธอว่ายังรัก
    รักเธอที่สุด
    ให้รู้ว่าฉันไม่เคยเปลี่ยนไป
    ถึงแม้ว่านานเพียงใด
    ดวงใจดวงนี้ก็ยังเหมือนเดิม
    ทุกอย่าง ยังคงรักเธอ เสมอ
    อยากบอกสักคำให้เธอรู้
    รู้ความรู้สึก
    ใจจริงส่วนลึกที่มีต่อเธอ
    ทุกครั้งที่เราเจอกัน
    รู้ไหมว่าฉันก็ยังหัวใจ ไหวหวั่น
    ยิ่งมองเห็นกันก็ยิ่งปวดใจ
    ฉันต้องสูญเสีย
    เสียเธอให้เขาไป
    ยังจำและช้ำใจ ฉันคงจะมีกรรม
    รู้ฉันนั้นรู้ ว่าเธอไม่เหลือใจ
    เธอลืมไปหมดแล้ว
    ว่ายังมีใคร ที่ยังรักเธอ
    อยากบอกกับเธออีกสักครั้ง
    รักเธอที่สุด
    ก็ต้องหยุดไว้ในใจแค่นั้น
    เพราะรู้ว่าคำบางคำ
    ในวันนี้ เป็นคำที่สาย เกินไป
    ไม่อาจรั้งใจเธอคืนกลับมา
    
    ฉันต้องสูญเสีย
    เสียเธอให้เขาไป
    ยังจำและช้ำใจ ฉันคงจะมีกรรม
    รู้ฉันนั้นรู้ ว่าเธอไม่เหลือใจ
    เธอลืมไปหมดแล้ว
    ว่ายังมีใคร ที่ยังรักเธอ
    อยากบอกกับเธออีกสักครั้ง
    รักเธอที่สุด
    ก็ต้องหยุดไว้ในใจแค่นั้น
    เพราะรู้ว่าคำบางคำ
    ในวันนี้ เป็นคำที่สาย เกินไป
    ไม่อาจรั้งใจเธอคืนกลับมา
    อยากบอกกับเธออีกสักครั้ง
    รักเธอที่สุด...
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    27 ธันวาคม 2546 23:57 น. - comment id 195290

    แม้ต้องสูญเสียเธอไป
    เพราะเธอมีคนใหม่แทนฉัน
    แต่ในความรู้สึกในใจทุกวัน
    ยังอยากบอกเธอจังว่าฉันยังรักเธอ 
    
    *-*ไพเราะมากเลยค่ะ  ชอบค่ะชอบ*-*
  • หมึกมรกต

    27 ธันวาคม 2546 23:57 น. - comment id 195291

    ศรรักปักอกอ้อน................อรองค์
    เพ้อพร่ำรำจวนนง.................นาฏน้อง
    เพ่งพิศพักตร์เพียงเพ็ญ........ผุดผ่อง
    เร้ารักเร่งเรียกร้อง................คู่น้องนงคราญฯ
    
    สวัสดีครับท่านพี่ นานๆท่านพี่จะแต่งกลอนแนวรักๆสักครั้งหนึ่ง รู้สึกว่าจะเป็นเลิศทุกแนวเลยนะครับ
    
    ศิษย์น้อง
    
  • หมึกมรกต

    28 ธันวาคม 2546 00:08 น. - comment id 195302

    ว้า..แต่งผิดฉันทลักษณ์ น่าอายจัง
    แก้ใหม่แล้วกันครับ
    
      ศรรักปักอกอ้อน..............อรองค์
    เพ้อพร่ำรำจวนนง..............นาฏน้อง
    เพ่งพิศพักตร์โฉมยง..........ผุดผ่อง
    เร้ารักเร่งเรียกร้อง.............คู่น้องนงคราญฯ
    
     ตอนแรกแต่งเพลินไปหน่อย เลยลืมบังคับไป
     รัก..คิดถึง...ท่านพี่เสมอครับ
  • tiki

    28 ธันวาคม 2546 00:43 น. - comment id 195315

    อืมม์
    เพราะดีจังค่ะ
  • เมจิคเชี่ยน

    28 ธันวาคม 2546 00:51 น. - comment id 195317

    ไพเราะมากเลยขอรับ หูยยย ...
    เด๋วลองหัดทำต้มโคล้ง เอ้ย เขียนโคลงมั่งดีกว่า อิอิ
    
    . สุดหล่อไปแหละคร๊าบบ แวะมาทักทายขอรับ^^
    
  • somebody

    28 ธันวาคม 2546 01:15 น. - comment id 195319

    ....รักเธอตราบที่สิ้น......ชีวา
    รักซ่อนในอุรา..............ร่างนี้
    รักสุดเอ่ยวาจา..............จากส่วน ลึกแล
    รักแน่มิหลีกลี้...............เล่นล้อปรารถนา...
    
    ........................สวัสดีครับ........................
  • พุดพัดชา

    28 ธันวาคม 2546 09:36 น. - comment id 195374

    นิยามรักของฉันหรือคือจุดจบ
    คือการลบจากใจไม่ใฝ่หา
    หากไม่รักไม่ทุกข์ท้อทรมา
    กับคำว่าพลัดพรากต้องจากไกล...
    
    รักคือนิยามความทุกข์ใช่ไหมเล่า
    คือห้วงหาวห้วงเหวให้หวั่นไหว
    รักคือนิยามมายาลวงหลอนใจ
    ให้ดวงใจคนในโลกโศกระทม..
    
    นิยามรักของฉันหรือคือจุดจบ
    มิใช่การค้นพบให้ขื่นขม
    รักของฉันรอเวลาลบช้ำตรม
    เลิกระทม..รอเงียบงาม ว่างเปล่ามาแทนใจ!
    
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    28 ธันวาคม 2546 11:25 น. - comment id 195381

    บอกรักอีกสักครั้ง               เป็นไร  เล่าเฮย
    มากกว่ารักของใคร            ทั่วหล้า
    กระซิบสั่งความไว้              ฝังแน่น ใจนอ
    นานยิ่งบรรเจิดจ้า              ไป่แห้งเหือดหาย
    
    อิอิ มีรักใหม่ ก็ใช่ว่าจะต้องลืมรักเก่า เหมือนต้นไม้ใหญ่ กิ่งใหม่งอกงามขึ้นกิ่งเก่าก็ไม่ต้องตายไป ยิ่งทำให้ต้นเจริญเติบโต อิอิ
  • สั้นนนนนนนนนนน

    28 ธันวาคม 2546 13:36 น. - comment id 195435

    ยาววววววววววววววววววววววววว
    จนขี้เกียจอ่าน
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    28 ธันวาคม 2546 15:48 น. - comment id 195477

    ไพเราะมากค่ะ 
    
  • ลาวา

    28 ธันวาคม 2546 17:48 น. - comment id 195525

    เก่งจังคับ ขอชื่นชมความสามารถ
  • พระจันทร์หวาน

    28 ธันวาคม 2546 19:13 น. - comment id 195541

    กาลเวลาผ่านไปให้นานเนิ่น
    คงดำเนินหัวใจไว้เสมอ
    ว่ามีรักภักดิ์ไว้เพียงแค่เธอ
    ยังคอยเพ้อถึงเธอเพียงผู้เดียว
    
    แม้ชอกช้ำระกำช้ำใจบ้าง
    แต่ไม่เคยอ้างว้างอย่างโดดเดี่ยว
    สายสัมพันธ์ถึงไม่มั่นและกลมเกลียว
    ยังยึดเหนี่ยวเหนียวนัก...รักเธอที่สุด
    
    
    อิ อิ อิ ...... เหมือนพระจันทร์รักดารา ... คับป๋ม
    
    
  • น้ำ

    28 ธันวาคม 2546 21:23 น. - comment id 195601

    มาชมเชยโคลงงามด้วยคนครับ
  • ชัยชนะ

    28 ธันวาคม 2546 21:45 น. - comment id 195609

    เดียงเรื่องรักลึกล้ำ            วกวน
    โจมจู่จับกมล                    ลูบไล้
    หลงไปว่าใช่ตน               เองแน่
    ความลับแงะแง้มไง้         ทราบแล้วใจนาง
    
    (ถึงรู้ใจนางคนไหนก็เก็บไว้เป็นความลับครับ)
    
  • ใยไหม

    28 ธันวาคม 2546 23:03 น. - comment id 195624

    จะมั่นรักแม้จักห่าง
    ระยะทางกั้นขวางเสมอ
    เพราะใจดวงนี้มีเธอ
    ยังมั่นเสมอรักเธอตลอดไป
    ถึงแม้เธอจักลาลับ
    ไม่หวลคืนกลับมาหาใหม่
    แต่ใจนี้ยังหวงห่วงพ่อดวงใจ
    แม้ห่างกันแค่ไหนใจคนไกลจักไม่เปลี่ยนเลย
    
    *อัลมิตราชอบโคลงบทนี้มากเรยอ่ะ  เข้ามาอ่านใจเค้าก่อนแต่งป่ะ  อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  โห...
  • อัลมิตรา

    28 ธันวาคม 2546 23:31 น. - comment id 195630

    คุณผู้หญิงไร้เงา..
    
    จะยังคงมั่นรักสลักแน่น
    ให้ถึงแก่น ณ จินต์จวบสิ้นขัย
    แม้จำต้องหากน้องขัดข้องใจ
    ฝืนอาลัยจากลาแสนอาวรณ์
    
    ศิษย์น้อง.. เสียงร้องของคุณปั่น และเนื้อเพลงนี้ ทำให้เกิดความรู้สึกคล้อยตามนะจ๊ะ
    
    คุณทิกิ .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณแก้วโนรี .. รักที่ซ่อน ก็ยังคงเป็นวลีที่ว่า รักเธอที่สุด ..เขียนได้งดงามมากค่ะ
    
    คุณพุดพัดชา .. ลบรอยรัก ยากยิ่งกว่า คิดจะรัก นะคะ
    
    คุณฤกษ์ .. อ๋อ !! กลายเป็นต้นไม้ไปแล้ว เหมือนภาคสองของ lord of the rings เลย นะคะ
    
    คุณสั้น .. ตกลงไม่ได้อ่านจนจบ ? ไม่เป็นไรค่ะ อัลมิตราเขียนตามเพลงค่ะ 
    
    คุณผีเสื้อปีกบาง .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณลาวา .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณพระจันทร์หวาน .. หล่นปุ๊ตรงบ่อน้ำหลังบ้านอัลมิตราเลยค่ะ มดขึ้นแล้ว
    
    คุณน้ำ .. สหายชาวอาศรม ขอบคุณมากค่ะ 
    
    คุณชัยชนะ .. สงสัยต้องใช้ไดนาไมค์ จึงจะเปิดประตูห้องลับได้ 
    
    ยัยไหม .. จริงหรือ งั้นแสดงว่า อัลมิตรารู้ใจยัยไหมที่สุดเลย .
  • ***กฤษณะ***

    29 ธันวาคม 2546 15:58 น. - comment id 195798

    ^J^     .....................
    
    ไพเราะ งดงาม ทั้งโคลงและภาพครับ........ฯ
    
  • Priest`_

    29 ธันวาคม 2546 17:50 น. - comment id 195830

    เพราะมากเลยค่ะ แต่งเก่งมากๆเลยนะคะ เรานับถือเลยค่ะ
  • อัลมิตรา

    29 ธันวาคม 2546 23:01 น. - comment id 195963

    ขอบคุณค่ะ คุณกฤษณะ
    
    ขอบคุณค่ะ คุณPries
  • โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

    30 ธันวาคม 2546 11:19 น. - comment id 196077

    บางคำหากพร่ำเพ้อ      พรรณนา
    นุชบ่เห็นคุณค่า               ส่วนน้อย
    ผิว์จะเพียงลมวาจา           เปรยผ่าน
    เพ็ญโพยม ฤา โลมคล้อย   อยากกลั้ว  ธุลี
  • โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

    30 ธันวาคม 2546 11:34 น. - comment id 196080

    ผจงจิตเรียงร้อย     วาจา
    ไหนจะซึ้งตรึงอุรา       เจ้าได้
    ครวญคร่ำรำพันพา     โอยโอด
    แม้นจิตปฏิพัทธ์ใกล้    ก็ร้าง แรมเลือน
       ชะรอยแม่นี้แล้        ภายใน
    สวาทร้างห่างไป            อื่นสิ้น
    เคยพิศนวลป่วนหทัย    ใจโศก
    ปานจะดับจะแดดิ้น       เพียงเจ้า  ปรายมอง
    อ่าน ทีไรก็ยังเพราะเหมือนเดิม..........
      ชมชื่นนุชนารถด้วย    วาจา
    เชษฐ์เสพย์พจนา          ชุ่มชื้น
    เรียงร้อยถ้อยอักขรา      โศลก
    เปรียบชลมารดพื้น        ฉ่ำน้ำ ชื่นใจ
  • ~::นางมารพเนจร::~ (ลืมล๊อก อิน)

    30 ธันวาคม 2546 12:44 น. - comment id 196090

    ...อิอิ กลอนไพเราะมากเลยค่ะพี่อัลมิตรา
    แวะมาทักทายค่ะ ยังไม่มีปัญญาต้มโคล้ง อิอิ...
  • อัลมิตรา

    30 ธันวาคม 2546 22:21 น. - comment id 196253

    ขอบคุณค่ะ คุณโอ๋ .. นานแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน เห็นโคลงของคุณด้านบน แล้วรู้สึกดีจังค่ะ ที่มีคนมาคลอโคลงด้วย อย่าทิ้งกันไปนะคะ ..
    
    คุณนางมารพเนจร .. ขอบคุณมากค่ะ ลองดูนะคะ โคลงสี่สุภาพ ไม่ยาก ค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน