อินทรวิเชียรฉันท์๑๑ ๏ สุดแสนพินิจถึง_ดนุจึงพะวงหา ห่วงหวง ณ เพลา_สติข้านะตรอมตรม ๏ ชำเลือง ณ ดวงพักตร์_ศุภลักษณ์มโนรมย์ จิตใคร่จะเชยชม_บ่มิพริบขยิบตา ๏ ศรองค์ ธ ทรงแผลง_ดุจแกล้งก็เฉยชา ปักลง ณ ใจข้า_บ่มิคลาดหทัยลง ๏ รบเร้าระเรื่อยรื่น_จะชะชื่นรึปลดปลง ดวงใจก็มั่นคง_ดนุรักและภักดีฯ
25 ธันวาคม 2546 16:22 น. - comment id 194297
ไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะ แต่แต่งไม่เป็นแวะมาเป็นกำลังใจแทนแล้วกันนะค่ะ
25 ธันวาคม 2546 17:44 น. - comment id 194339
คิดถึงกันบ้างไหม ยามหัวใจที่เพ้อหา ยามเหงาเศร้าอุรา จงรู้ว่าฉันคิดถึงเธอ...เสมอ... ***เก่งจัง*** ครับ!
25 ธันวาคม 2546 23:17 น. - comment id 194491
แต่งได้คำคมจริง ๆ นะ .........#_#..........
26 ธันวาคม 2546 00:50 น. - comment id 194537
ขอบคุณค่ะ เพิ่งหัดน่ะค่ะ ขอฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ
22 มกราคม 2547 19:51 น. - comment id 206151
เพราะดี ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ