เพราะตัวของฉันเอง ทำให้เธอเซ็งในการคบหา แค่คำว่ารักไม่เอ่ยออกมา เธอเลยคิดว่าฉันไม่มีใจ รักมากเพียงใดไม่กล้าเอ่ย ไม่อยากเฉลยว่ารักเธอมากแค่ไหน รักแต่ปอดไม่กล้าพูดแล้วเป็น ไง ไปเกิใหม่เป็นคนกล้าค่อยว่ากัน
24 ธันวาคม 2546 06:50 น. - comment id 193940
ด้วยตัวพี่ ชายขี้อาย เลยอดเล่า ว่ารักเจ้า จริงใจ ด้วยใหลหลง ได้แต่จ้อง มองคนสวย ใจงวยงง ใจประสงค์ ไม่กล้าอวด ชวดชมนาง
24 ธันวาคม 2546 11:07 น. - comment id 193985
ด้วยเป็นคนขี้อายใจไม่กล้า ที่จะเอ่ยวาจาพาใจเศร้า อยากบอกรักก็ไม่กล้านะตัวเรา เลยต้องเศร้าเพราะว่าเขาไม่รู้สักที *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
24 ธันวาคม 2546 11:15 น. - comment id 193989
..กลอนน่ารักจังเลยค่ะ...อิอิ
24 ธันวาคม 2546 18:36 น. - comment id 194085
กลอนน่าร๊ากน่ารัก ^^ แค่ชื่อก็กินขาดแล้ว !!!!!
24 ธันวาคม 2546 19:12 น. - comment id 194092
หากเธออายก็ไม่จำเป็นต้องเอ่ย เห็นเฉยเฉยก็รู้ได้ว่าเธอเป็นแบบไหน เพียงแค่มองสบตากัน--ไม่ต้องพูดอะไร เวลานั้น ทั้งสองใจของเราจะสบกัน ชอบคนขี้อายจัง... :P
24 ธันวาคม 2546 19:59 น. - comment id 194106
ขอบคุณทุกๆคนมากนะคะที่เข้ามาแวะทักทายกันนะแล้วมีเวลาจะเข้าไปเยี่ยม ชมบ้านอื่นบ้างนะคะ....ขอบคุณอีกครั้งคะ.
25 ธันวาคม 2546 15:24 น. - comment id 194284
เนื่องจากเป็นคนขี้อายด้วยจึงชอบกลอนนี้มาก เเล้วกลอนก็เพราะมากด้วยค่ะ
25 ธันวาคม 2546 15:24 น. - comment id 194285
เนื่องจากเป็นคนขี้อายด้วยจึงชอบกลอนนี้มาก เเล้วกลอนก็เพราะมากด้วยค่ะ
25 ธันวาคม 2546 15:26 น. - comment id 194286
เนื่องจากเป็นคนขี้อายด้วยจึงชอบกลอนนี้มาก เเล้วกลอนก็เพราะมากด้วยค่ะ