ฉันไม่ดีไม่งามอย่างเธอคิด ฉันพลาดผิดพลั้งเผลอทำเธอได้ ฉันทำลายความเชื่อความไว้ใจ ฉันก็ควรจากเธอไปแต่โดยดี เธอจะเกลียดจะโกรธลงโทษฉัน เธอจะเย้ยจะหยันฉันคนนี้ เธอจะเยียบจะย่ำซ้ำกี่ที ฉันไม่มีอะไรไปต่อรอง ฉันไม่คาดไม่คิดลิขิตฟ้า ถูกเขาคร่าหัวใจแตกเป็นสอง ฟ้ายังหมองยังหม่นสายฝนนอง เหมือนจะร่ำจะร้องรินน้ำตา ฉันระหกระเหินคืนกลับหลัง หมดพละหมดกำลังจะโหยหา รักที่เที่ยงรักที่แท้เขาให้มา มันมีค่าเพียงเศษหญ้าที่จอมปลอม
^ชมฝันตะวันฉาย^ 23 ธ.ค. 2546 23:47 น. - ID 43392 
521
5
0
24 ธันวาคม 2546 00:07 น. - comment id 193918
อยากขอโทษเธอคนดี กับความผิดที่มีของฉัน โปรดจงให้อภัยแก่กัน กับความผิดเหล่านั้นได้ไหมคนดี *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
24 ธันวาคม 2546 00:37 น. - comment id 193931
อูยย ไพเราะเจงๆ ^^
24 ธันวาคม 2546 11:17 น. - comment id 193994
...เพราะจังเลยค่ะ...
24 ธันวาคม 2546 13:48 น. - comment id 194052
ไม่เกลียดไม่โกรธลงโทษเธอ มีสองเท้าย่อมเผลอผิดพลาดได้ รักของฉันมีเมตตามีอภัย แต่อย่าบ่อยเกินไปนะคนดี... บ่อยๆก็คงเป็นนิจสินแก้ไขไม่ได้ ก็ต่างคนต่างไปนะ อิอิ ขอบอกงว่ากลอนเพราะมาก
24 ธันวาคม 2546 13:49 น. - comment id 194053
ไม่เกลียดไม่โกรธลงโทษเธอ มีสองเท้าย่อมเผลอผิดพลาดได้ รักของฉันมีเมตตามีอภัย แต่อย่าบ่อยเกินไปนะคนดี... บ่อยๆก็คงเป็นนิจสินแก้ไขไม่ได้ ก็ต่างคนต่างไปนะ อิอิ ขอบอกงว่ากลอนเพราะมาก
24 ธันวาคม 2546 13:50 น. - comment id 194054
ไม่เกลียดไม่โกรธลงโทษเธอ มีสองเท้าย่อมเผลอผิดพลาดได้ รักของฉันมีเมตตามีอภัย แต่อย่าบ่อยเกินไปนะคนดี... บ่อยๆก็คงเป็นนิจสินแก้ไขไม่ได้ ก็ต่างคนต่างไปนะ อิอิ ขอบอกงว่ากลอนเพราะมาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
