ฉันจดจำคำเธอครั้งเจอกัน เย็นนี้นั้นสัญญามาให้เห็น ทั้งมอบรักสมัครใจให้ไปเป็น แต่เธอเว้นเผ่นหนีไม่มีมา จนค่ำลงปลงลาเลิกหาแล้ว รักเคยแหววแคล้วคลาดไม่ปรารถนา เธอหลอกลวงห่วงใครในโลกา พูดไร้ค่าลาไกลไม่กลับคืน หวังเธอจำคำเธอพูดเพ้อพร่ำ แกล้งฉันช้ำระกำใจให้ต้องฝืน นอนไม่หลับกระสับกระส่ายก่ายทั้งคืน เธอหยิบยื่นคืนรักอกหักรวน แม้คืนนี้ไม่มีเธอให้เพ้อฝัน ไม่มีวันฉันจะรอขอเธอหวน เลิกคิดถึงพึงใจให้แปรปรวน รักเธอล้วนรวนเรเร่หลอกลวง
23 ธันวาคม 2546 22:12 น. - comment id 193877
เมื่อเธอบอกคำว่ารักสลักมั่น ฉันก็เชื่อคำนั้นมั่นเสมอ แต่เธอกลับหลอกลวงบ่วงรักเธอ ทำให้ฉันต้องเก้อเพ้อรักรอ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
24 ธันวาคม 2546 00:00 น. - comment id 193914
คำว่ารัก ที่เธอบอก คงไม่หลอกกันใช่ไหม คงให้ฉันรักจนหมดใจ ให้ฉันทำอะไรก็คงยอมเธอ!!! ช๊อบชอบอยากมีใครมาบอกมั่งอ่ะ