รักเจือจางห่างหายมลายสูญ ใจอาดูรโศกสลดระทดขวัญ เฝ้าตระคองถนอมรักทุกคืนวัน รักที่ฝันถึงทางแยกแตกกันไป ฉันแหงนดูจันทร์เพ็ญระเด่นฟ้า ดวงดาราสิ้นแสงแรงไสว เหมือนหัวใจหมดเรี่ยวแรงจะหายใจ เพราะรู้ว่าการจากไกลคือนิรันดร์ ไม่มีฟ้าอรุณรุ่งของพรุ่งนี้ ตกอยู่ในราตรีที่โศกสันต์ ไม่มีเธอเหมือนขาด แสงอำพัน ชีวิตฉัน..ดับอยู่ใน..รัตติกาล
^ชมฝันตะวันฉาย^ 22 ธ.ค. 2546 22:22 น. - ID 43350 
546
3
0
22 ธันวาคม 2546 22:43 น. - comment id 193657
ชีวิตนี้ไม่มีเธอคนดีให้คิดถึง เหมือนครั้งหนึ่งที่มีเธอและฉัน ชีวิตนี้ขาดสิ้นและจบกัน วันก่อนนั้นเปลี่ยนผันและเปลี่ยนแปลง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
23 ธันวาคม 2546 00:36 น. - comment id 193676
เอาไปเถิดดวงตาเคยสวยใส ไม่จำเป็นต้องใช้สำหรับฉัน เพราะชีวิตฝังจมในรัตติกาล ไม่อยากเห็นดวงตะวันอีกต่อไป โดยเฉพาะหน้าของเธอ หน้าของคนโลเลหลายใจ ไม่ยอากเห็นอีก(โกรธแทนเธอไง) อิอิ
23 ธันวาคม 2546 03:01 น. - comment id 193688
เก่งสมใจ
23 ธันวาคม 2546 09:48 น. - comment id 193711
ภาษางดงามมากครับ
23 ธันวาคม 2546 12:49 น. - comment id 193750
งดงาม ไพเราะ เสนาะกรรณ มันดี กลอนนี้ชอบ อย่างแรง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
