ขอถามความในใจ

พิกุลทอง

ไม่รู้รัก เริ่มต้น ณ หนไหน
กว่ารู้ใจ ก็รัก เป็นหนักหนา
หากฟังแล้ว ขุ่นข้อง หมองอุรา
อย่าถือสา ยกโทษ โปรดอภัย
อยากจะเก็บ ซ่อนไว้ เสียในอก
สุดจะยก ออกไป ให้ห่างได้
แต่ยิ่งล่วง เวลานาน ร้าวรานใจ
บอกเจ้าไป เหมือนหินยก จากอกเรียม
แล้วเจ้ารัก พี่ไหม ใคร่ขอถาม
ขอตอบความ ตามใจ อย่าอายเหนียม
รักเกินกว่า หญิงใด ไม่เทียบเทียม
บอกด้วยเจียม ใจเจ้า หวังเข้าใจ				
comments powered by Disqus
  • tiki

    20 ธันวาคม 2546 21:08 น. - comment id 193119

    อ่านะ
    รีบมาอ่านเชียว
  • ทะเลหวั่น

    20 ธันวาคม 2546 22:52 น. - comment id 193151

    ..มาทักทายค่ะ...
    
    
  • แม่จิตร

    21 ธันวาคม 2546 00:35 น. - comment id 193190

    เพราะดีครับ
    เนื้อหาเหมือนผมเลยนะ
    วันหน้าเอามาให้อ่านใหม่นะครับ
    ช๊อบชอบ @^_^@
  • **พาฝัน**

    21 ธันวาคม 2546 09:25 น. - comment id 193223

     . .  . แวะมาเยี่ยมค่ะ ... ^_________^
    
    
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    21 ธันวาคม 2546 19:22 น. - comment id 193361

    ยิ้มหวานๆค่ะ
  • ราชิกา

    21 ธันวาคม 2546 20:33 น. - comment id 193385

    ไพเราะและอบอุ่นมากค่ะ...แวะมาทักทายนะคะ..
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 ธันวาคม 2546 21:46 น. - comment id 193408

    กลอนหวานมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  มดเดินตามมาเป็นแถวแล้วนะค่ะ อิ อิ
  • ซอมพลอ

    22 ธันวาคม 2546 00:04 น. - comment id 193454

    ....สวัสดีค่ะ...
    
    ..แวะมาทักทายค่ะ
    
    .......^-^....
  • ชัยชนะ

    22 ธันวาคม 2546 06:52 น. - comment id 193481

    ขอไถ่ถาม ความนัย ใจของน้อง
    ไยปิดป้อง ไม่จา พาฉงน
    ว่ามีใจ ให้หรือเปล่า เจ้าหน้ามล
    พี่สับสน ในดวงจิต คิดงันงง
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน