สุดท้ายก็เหลือเพียงความเดียวดายว่างเปล่า เป็นเงาอยู่กับความเศร้าทุกวัน ไม่เคยมีใครสนใจรักของฉัน ไม่มีแม้สักวันจะเป็นคนสำคัญของใคร ถูกลืมไม่มีฉันใคร ๆ เขาก็อยู่ได้ ไม่ใส่ใจแม้มันจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน แม้ความรักที่มันมีให้เขาทุก ๆ วัน ช่างมันนี่คือคำที่ฉันได้กลับมา ปวดร้าวความหวังดีของเราไร้ค่า วันเวลาก็ยังคงผ่านไปอย่างช้า ๆ มีแต่ความรักของฉันที่ยังนั่งอยู่กับน้ำตา กับความคิดที่ว่า ฉันเกิดมาเพื่ออะไร ---------------------------------------------------
19 ธันวาคม 2546 23:36 น. - comment id 192900
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน เติมความคิดสติเราให้ทัน อยู่อย่างคนที่มี...ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน #_# และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด ***รู้แล้วใช่ไหมครับว่าอยู่เพื่ออะไรครับ***
20 ธันวาคม 2546 00:04 น. - comment id 192908
*-* อืม... แวะมาทักทายจ้า (เหมือนใครไม่รู้แหละ...อิอิ) *-*
20 ธันวาคม 2546 12:28 น. - comment id 192953
หากเดียวดายอ้าง มาอยู่เคียงข้างกับฉันไหม? จะคอยปลอบดวงใจ ให้เธอหายเหงาเสียที. ***มาทักทายครับ!***
20 ธันวาคม 2546 14:02 น. - comment id 192969
. . อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร ก็ฉันคนนี้ไง..ที่อยากเป็นเพื่อนกับเธอเสมอ ถึงไม่ใช่ความรัก..จากเขาคนนั้นของเธอ แต่ฉันมีรักจากเพื่อนเกลอ...ที่จะมอบให้เธอผู้แสนดี - - - - แวะมาทักทายค่ะ ^_________^
21 ธันวาคม 2546 18:39 น. - comment id 193317
ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง *-*มาเป็นเพื่อนคลายเหงาค่ะ*-*