วันก่อนเก่าที่เราได้พบเจอ ไม่เคยรู้ว่าเธอนั้นน่าสงสัย เจรจาพาทีกันอย่างมั่นใจ ไม่มีอะไรให้ฉันนั้นเคลือบแคลง เรื่องเล็กน้อยเธอค่อยพูดและค่อยจา ไม่เคยว่าดุด่าให้กินแหนง กี่ถ้อยคำที่พูดไม่ระแวง ไม่ขัดแย้งสิ่งใดที่ทำมา ฉันก็ช่างโง่เง่าเล่าไม่สน ไม่มองคนจริงใจให้ห่วงหา ทั้งที่เธอคิดถึงทุกเวลา ไม่รู้ค่าใจเธอเซ่อจริงเรา แต่วันนี้ที่ฉันนั้นเป็นทุกข์ เธอมาปลุกให้ตื่นจากฝันร้ายเขา สิ่งที่แล้วแล้วมาอย่าซึมเซา ลืมเรื่องเก่าเราเคยทะเลาะกัน กลับมาเถอะเธอบอกให้กลับมา กลับมาหาคนรักกันอย่าหนีหัน กลับมาเติมแต่งต่อใจผูกพัน นับจากวันนี้มีเธอคอยดูแล ฉันจะมัวนั่งทุกข์นึกถึงเขา ให้ใจเมามัวเหม่อทำไมหนอ ทั้งที่มีอีกคนมานั่งรอ มาคอยต่อเติมใจให้อาทร จะรักเธอต่อไปไม่กลัวแล้ว ถึงเราแคล้วคลาดกันฉันไม่สน จะคอยรักเธอไปด้วยใจทน จะไม่บ่นว่าเธอให้เหม่อลอย เธอมีจริงยิ่งกว่าใครคนใด ใครคนไหนไม่ใช่ให้นั่งหงอย ถึงแม้อยู่ห่างไกลได้แต่คอย ดูดาวน้อยด้วยกันทุกวันเอย ..........................................
17 ธันวาคม 2546 00:40 น. - comment id 191962
ขอบคุณนะคนดี ที่ให้ความจริงใจกับฉันนี้เสมอ ทั้งทั้งที่ครั้งหนึ่งฉันไม่เคยนึกถึงเธอ มีแต่เขาเสมอในหัวใจ แต่เธอก็ไม่เปลี่ยนผัน มีใจให้ฉันไม่หวั่นไหว ยิ่งตอนที่ฉันเจ็บช้ำหทัย เธอก็ห่วงใยใส่ใจดูแล เอาเป็นว่าต่อแต่นี้ ฉันจะเป็นคนดีอยู่แค่แค่ จะรักและเหลียวแล มีหัวใจแท้แท้มอบแด่เธอ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
17 ธันวาคม 2546 00:46 น. - comment id 191965
มันอาจสายสายไปในวันนี้ เธอคนดีที่เคยแอบชอบฉัน มันอาจสายสายไปเพราะไกลกัน อยากคืนวันเก่าเก่าให้ฉันตรอง จะมองเธอจะสัมผัสความรู้สึก ในส่วนลึกของใจเธอที่เก็บไว้ จะอยู่เคียงข้างเธอไม่ห่างไกล กอดเธอไว้ให้ใจเรามั่นต่อกัน