...ฉันมันก็เป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่ง ไม่ลึกซึ้งถึงเป็นคนที่เธอฝัน แต่ไม่รู้ทำไมอยากแบ่งปัน ความสัมพันธ์เกินเพื่อนให้กับเธอ รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่เคยรัก ก็สมัครใจเจ็บคิดเผยอ รู้ทั้งรู้ว่าเป็นได้แค่เพื่อนเธอ ใจเสนอขอเพ้อไปคนเดียว...
7 ธันวาคม 2546 02:47 น. - comment id 188406
-*- เพ้อ เพ้อ เพ้อ พร่ำเพร้อ คนึงหา -*- นึกถึงหน้าเพื่อนรัก คนนี้เล่า รู้ สัมผัส เรื่องราว ที่เป็นเรา ที่อยากเอาหัวใจให้เกี่ยวกัน
7 ธันวาคม 2546 11:55 น. - comment id 188458
เพราะเป็นได้แค่คนห่างไกล ไม่มีสิทธิเข้าใกล้เกินกว่าเพื่อน ความเหว่ว้าจึงเขามาเยี่ยมเยือน มาเป็นเหมือนเพื่อน...ที่ไม่อยากมี ความในใจเธอคงไม่มองเห็น เพราะรู้ทั้งรู้ว่าเป็นได้แค่นี้ แค่คนที่เธอไม่เคยใยดี เดินเลยผ่านทุกทีที่พบเจอกัน... แวะมาเยี่ยมครับผม
7 ธันวาคม 2546 15:51 น. - comment id 188493
เจ๋ง ๆ โดนใจสุดย๊อดด
7 ธันวาคม 2546 22:14 น. - comment id 188635
รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่เคยรัก มีใจพิกพังรักให้เขา แต่ก็รู้ทั้งรู้ในใจเรา ยังมีเธอเป็นเงาในหัวใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
8 ธันวาคม 2546 06:16 น. - comment id 188761
แวะมาอ่านค่ะ กลอนน่ารักมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
10 ธันวาคม 2546 00:21 น. - comment id 189266
ง่ะๆ มาแร้วๆ กลอนนี้เพราะดีนะเนี่ย มาคอมเม้นให้แร้วเด้อนู๋หนิง
10 ธันวาคม 2546 00:40 น. - comment id 189269
เยี่ยมๆๆๆๆ เพื่อนช้านๆๆๆๆๆ