หน้าส่วนตัว
ฟ้าสุดที่ขอบฟ้า
แสงจันทราขึ้นจากดิน
น้ำค้างมารวยริน
เป็นอาจิณทุกราตรี
ฟ้าหมองที่ท้องฟ้า
หาดาราก็ไม่มี
เมฆหมอกคลุมราตรี
แสงที่มีเลยมืดมัว
ฟ้าดับเพราะไร้ดาว
ใจจึงร้าวด้วยความกลัว
มองไปทุกถิ่นทั่ว
มืดสลัวเข้าเกาะกิน
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ 4 ธ.ค. 2546 15:54 น. - ID 42426 
940
4
0
4 ธันวาคม 2546 22:10 น. - comment id 187713
บางคืนมองจันทร์ หรรษา นิจจาอกเอ๋ย บางคืนขาดจันทร์ เยื้อนหล้า น้ำตาหลั่งเลย
4 ธันวาคม 2546 23:36 น. - comment id 187779
จบห้วนจังเลยคืดต่อม่ายออกหรอ
5 ธันวาคม 2546 03:16 น. - comment id 187852
อือ อารมณ์ไรนะคะ
5 ธันวาคม 2546 23:40 น. - comment id 188102
ฟ้าเศร้าเราหมองหมน เหมือนดั่งคนที่ไร้ค่า ฟ้ามีดาวคู่นภา เหมือนเรามีเขาหนาคู่หทัย *-*เข้าใจแต่งนะค่ะ เปรียบเทียบได้ดีค่ะ*-*
6 ธันวาคม 2546 18:52 น. - comment id 188329
ก็มันเป็นอย่างนี้จริงๆอ่ะคะพี่ตูน..เศร้าอ่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
