หน้าส่วนตัว
ดั่งตะวันสาดแสงทองต้องขอบฟ้า
ดุจธาราไหลหว่างกลางขุนเขา
ราวเมฆน้อยลอยล่องฟ่องฟูเบา
เหมือนกับเถาวัลย์รัดมัดไม่คลาย
ก่อความหวังให้พลังสร้างชีวิต
หล่อเลี้ยงจิตหวานทุกหยาดมิขาดสาย
บางคราให้ไขว่คว้าว้าวุ่นวาย
บ้างผูกกายพันฤทัยให้ทุกข์ทน
รักหนอรัก.....
ดังกับดักซ่อนซุกทุกแห่งหน
ผูกสมัครรักไว้กลางใจตน
สุขเหลือล้นทนจนตายคล้ายๆกัน
ความเอยความรักแสนหวาน
ขอพบพานสักคราแม้ว่าฝัน
ตรึงตราจรดลึกนานนับวัน
นิจนิรันดร์เธออยู่คู่เคียง
ลักษณ์ดี 2 ธ.ค. 2546 12:38 น. - ID 42275 
257
2
0
2 ธันวาคม 2546 21:28 น. - comment id 187051
รู้ว่าเป็นกับดักยังเข้าห่วง
แล้วจะทวงความภักดีจากที่ไหน
รู้ว่ารักหยอกล้อเล่นกับหัวใจ
แล้วทำไมคิดจะได้รักจริงๆ
3 ธันวาคม 2546 00:53 น. - comment id 187125
นี่นะหรือคือความรัก อยากจะหักจิตใจให้ใฝ่หา อยากจะลืมเธอลงตรงเวลา ไม่อยากจะห่วงหาเธอเหมือนเคย ก็เพราะรักเธอนั่นหละ จึงทำให้ไม่ลดละหรือนิ่งเฉย ต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อคุ้นเคย ได้รักมาเฉลยเปิดเผยใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
