เจ็บจนเหลือจะเอื้อนเอ่ย กับความเฉยเมยยามเมินผ่าน ไม่รู้จะอีกกี่นาน ความร้าวรานจะหมดไป เพราะเฝ้าฝันอยู่เสมอ วันหนึ่งจะมีเธออยู่เคียงใกล้ แต่เมื่อไม่อาจจะเป็นไป ความเสียใจก็มากเกิน ไม่อยากได้คำว่ารักมาก แต่อยากได้ความรู้สึกอันเก่าก่อน ความห่วงหาความอาทร ความไหวอ่อนในดวงตา...
2 ธันวาคม 2546 10:41 น. - comment id 186940
อย่าเฉยชากับฉันได้ไหม แค่อยากให้ใส่ใจบ้างแค่นั้น โทรหากันบ้างในบางวัน ขอให้ฉันได้เข้าใจว่ายังมีเธอ แค่คำพูดว่าคิดถึง เพียงคำหนึ่งก็อบอุ่น เหมือนมีรักคอยค้ำจุน ให้อบอุ่นในหัวใจ กลอนเพราะนะคะ มาเป้นกำลังใจให้ค่ะ
2 ธันวาคม 2546 22:12 น. - comment id 187073
ความรักเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์
3 ธันวาคม 2546 00:11 น. - comment id 187106
ไม่อยากได้หรอกแค่คำว่ารัก อยากให้เธอพิกพักตร์ชิดใกล้ อยากให้เธอเป็นห่วงเป็นใย อยากให้เธอจริงในความผูกพัน *-*กลอนไพเราะความหมายดีค่ะ*-*