เหมือนก่อนนี้ตอนที่เรายังเป็นเด็ก ตัวเล็กๆสักสิบเจ็ดเห็นจะได้ เคยคิดไว้ถ้าไม่โตบ้างไม่เป็นไร เพราะว่าเราเห็นใครเขาต่างรักกัน จนต่อมาอายุได้ยี่สิบ กามเทพฯมาทำพิษกับเราเอาเสียนี่ ตกหลุมรักคนที่เจนเช่นดั่งกับพระรถเมรีฯ เลยเจอดีกับความรักได้เข้ามาทักทาย อยู่ต่อมาไม่นานนั้นพลันก็เบื่อ เพราะหลงเชื่อคารมของคนอย่างเขา พอหมดรักหมดสิ้นเขาก็ทิ้งไปไม่มีแม้แต่เงา คำเก่าๆหวานๆนั้นพลันมลายมาหายลับไปกับตา อยู่ต่อมาไม่นานอีกนักสักเท่าไหร่ เจอคนใหม่ยิ่งกว่าเก่าเศร้าเลยหนา เจอะกี่คนพบกี่คนก็เป็นเหมือนกัน เปรียบเหมือนเป็นเช่นดั่งที่ผ่านมา ชาตินี้หน๊ะเราจะเจอคนที่ดี จะมีโอกาสวาสนาไหม๊ละเอย เจอกี่คนกี่คนก็ไม่พ้นดั่งคนเก่า อีกกี่คราวอีกกี่ทีจะดีกันสักครั้งหนอ ใจเจ้ากรรมของเรามันช่างมักง่าย ไปเสียทุกๆครา แต่สุดท้ายก็ต้องมานั่งเสียน้ำตา หัวใจมันทำไมช่างมักง่าย เจ็บเกือบตายเป็นปีๆไม่จำหรือ จะต้องลองต้องรอกันทำไม หยุดหัวใจชอบมักง่ายจากนี้ไปถึงอย่างไรก็จะต้องทดลองดู โปรดอย่าถือโปรดอย่าด่าว่า เรานั้นมันโง่เอง...........
28 พฤศจิกายน 2546 06:30 น. - comment id 185575
:)
28 พฤศจิกายน 2546 11:53 น. - comment id 185616
ก็ใจผม เป็นอีกคน ที่มักง่าย ต้องนอนหงาย ก่ายหน้าผาก เก็บซากฝัน ทำไงได้ ดันหลงรัก โดยฉับพลัน วันทั้งวัน ก็เปี่ยมสุข ปนทุกข์เอย
28 พฤศจิกายน 2546 14:35 น. - comment id 185646
.. อ่าค่ะ .. .. ทีม มา เป็น กำลัง ใจ ให้ นะคะ .. .. อิอิ ..
29 พฤศจิกายน 2546 00:59 น. - comment id 185781
ไม่ใช่มักง่ายแต่เป็นหัวใจใฝ่รู้ แต่ลองคิดตรองดูหัวใจใฝ่รู้เป็นคุณสมบัติของยอดคน ขอเป็นกำลังใจให้เพิ่มสักคนคงไม่มากหรือน้อยเกินไป
30 พฤศจิกายน 2546 10:54 น. - comment id 186274
ใจเย็นเย็นนะคนดี วันนี้ความรักที่มีอาจหนีหาย แต่ความรักวันข้างหน้าอาจมาข้างกาย ให้เราได้สบายพักพิงทั้งกายใจ *-*มีคนเคยบอกว่า ไม่มีใครไม่เคยผิดหวังจากความรัก และไม่มีใครไม่มีความรักเข้ามาทักทาย ฉะนั้นรอสักหน่อยนะค่ะ เดี๋ยวตัวจริงก็มาแล้วค่ะ*-*