จากคนเคย เคยรัก เคยเป็นห่วง ถึงเวลา ลาล่วง เลิกห่วงหา เลิกกันแล้ว เราเลิกกัน ขอเลิกรา และคงไม่ กลับมา มาเหมือนเคย ฉันมิอาจ ทานทน ทนทานได้ คนซึ่งใจ ใจด้านชา ใจนิ่งเฉย คนที่ซึ่ง ซึ่งไม่เคย ไม่เคยเลย ที่จะเอ่ย เอ่ยคำ ว่ารักกัน ฉันที่ให้ ให้ทุกอย่าง อย่างที่ขอ เธอที่ไม่ ไม่เคยพอ พอใจฉัน ที่ฉันทำ ทำให้เธอ เธอมองมัน เหมือนว่าฉัน ฉันนั้น กวนใจเธอ จึงขอจบ จบกัน เพียงเท่านี้ สิ่งที่ดี ดีที่ทำ ทำเสมอ ฝันที่เคย เคยฝันถึง ถึงหน้าเธอ ขอลืมหมด หมดทุกสิ่ง สิ่งดีดี ลาก่อนนะ ลาก่อน นะเธอจ๋า ฉันขอลา หนีหน้า ขอเดินหนี ขอไม่มอง มองหน้าเธอ ที่เคยดี ต่อจากนี้ ขอจบ จบจบกัน
18 พฤศจิกายน 2546 23:31 น. - comment id 182866
แม้หัวใจบอบบางจะยังทานทน เพราะยังเปี่ยมล้นความรู้สึกที่มีความหมาย คำเลิกลาไม่อาจกั้นใจ อยากบอกเธอไว้ความรู้สึกฉันยังคงเหมือนเดิม +++++++ เป็นกำลังใจนะ
19 พฤศจิกายน 2546 02:12 น. - comment id 182972
มาเป็นกำลังใจให้แล้วกัน กับความรักที่หันหลังพลันจากหนี เดี๋ยวก็พบเจอรักใหม่เองคนดี อย่าพึ่งเศร้าเหงาชีวีก็แล้วกัน **กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
19 พฤศจิกายน 2546 03:37 น. - comment id 182992
:)
21 พฤศจิกายน 2546 00:14 น. - comment id 183408
ขอบคุณมากๆครับ... ห่างไปนาน คิดถึงจัง...