ปลายฝน ต้นหนาว ลมพาพัดซัดผ่านพราวพร่างพริ้ว ลมปลิดปลิวโปรยปรายประกายฝัน ลมวาดวัดเวียนวนจนผูกพัน ลมหมายมั่นวันผ่านวานรักคืน หนาวบาดลึกบาดลงเข้าตรงจิต หนาวชีวิตปิดคล้ายคลายความฝืน หนาวหยั่งรากฝากฝังลงพังครืน หนาวเข้ายืนเยี่ยมจุดมาสุดใจ ฝนไหลหลั่งห่างหายออกภายหลัง ฝนประดังรั้งลงฟ้าคงใส ฝนประดับประดุจเดียวเทียวอื่นใด ฝนรินไหลรินรดจรดตา รินรดรักหลั่งไหลไม่จางหาย รินลงภายในใจใครมองหา รินไหลหลั่งดั่งใจใครสั่งลา รินเลือนมาหากันฉันรักเธอ รักทั้งจากในใจให้คนหนึ่ง รักไม่ซึ้งไม่หวานซาบซ่านเสมอ รักมอบให้ใครคนหนึ่งซึ่งมองเจอ รักแต่เธอคนนี้เพียงที่เดียว
16 พฤศจิกายน 2546 02:13 น. - comment id 182051
ปลายฝนต้นหนาวแล้วนะ ห่มผ้านหนาหนาหละรู้ไหม เพราะหนาวแล้วนะพี่คนไกล ฉะนั้นห่มผ้าหนาเข้าไว้คนดี ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
16 พฤศจิกายน 2546 09:16 น. - comment id 182067
... อากาศ เย็น ๆ. รักษาสุขภาพด้วยนะคะ.. .. กลอน เพราะ มาก ค่ะ ... .. แอบมาอ่าน .. งานกลอน ค่ะ ..
16 พฤศจิกายน 2546 12:52 น. - comment id 182114
:)
16 พฤศจิกายน 2546 18:01 น. - comment id 182203
ขอบคุณครับ ผู้หญิงไร้เงา ----------------------------------------------------------------- ขอบคุณครับ สีไม้ระบายฝัน ----------------------------------------------------------------- :)