๏ เมื่อยามบ่ายแดดหลบเข้าพลบเขา เหมือนตัวเราเจ้าหลบไม่คบหา ตัวพี่นั้นอยากได้รัตนา ทั้งเก้ามากองกอดพลอดรำพัน แต่อนงค์ยังคงทำนิ่งเฉย ยังไม่เคยเอ่ยใดใจโศกศัลย์ จะมีใจหรือไม่ให้บอกกัน คืนและวันเฝ้ารอรักจากนาง ภายในใจจับจองดองให้เจ้า ใครไม่เอาทั้งนั้นไม่คั่งค้าง ในฤทัยดวงนี้มีแต่นาง สถิตกลางใจพี่เพียงผู้เดียว แต่ว่านุชน้องเจ้านั้นไม่สน ไม่ว่าหนคราใดไม่แลเหลียว เห็นเจ้าเฉยพี่หนอช่างห่อเหี่ยว ไม่อาจเที่ยวบอกใครในความจริง เพราะพี่กลัวจะน้องจะหมองหม่น พี่เป็นคนไม่น่ามาสุงสิง คิดเรื่องเจ้าเล่าไปใจประวิง เจ้านั้นทิ้งให้พี่เหงาเศร้าหัวใจฯ
เมธี หล่อประจักษ์ศิริ 14 พ.ย. 2546 23:34 น. - ID 41464 
1210
5
0
14 พฤศจิกายน 2546 23:45 น. - comment id 181615
:)
15 พฤศจิกายน 2546 02:54 น. - comment id 181705
หากเขาทิ้งพี่ให้เหงาเศร้าดวงจิต ยังมีฉันใกล้ชิดไม่หม่นหมอง เป็นเพื่อนได้ใกล้ชิดสนิทปอง ให้พี่นั้นไม่ช้ำนองครองน้ำตา ***ขอให้น้องนุชเห็นใจคุณเร็ว ๆๆๆนะค่ะ แล้ววันใดจะแจกการ์ดอย่าลืมบอกกล่าวเล่าบ้างนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ***
15 พฤศจิกายน 2546 11:02 น. - comment id 181782
แอบรักใครหนอ ..? พ่อหนุ่ม
15 พฤศจิกายน 2546 11:30 น. - comment id 181789
ผู้หญิงไร้เงา พอได้เพื่อนช่วยเหงาเราให้คลาย แต่ใจชายยังรักเจ้าไม่เลิกลา ขอแค่ให้นุชเจ้าจงหันหา สนใจในคนบ้าที่รักเธอ ***ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ อัลมิตรา แค่เพียงได้อ่านกลอนใครก็รู้ มีใครในใจอยู่ฤดีหมาย อยากจะได้ตัวเธอมาแนบกาย ไม่วางวายรักเจ้าเนาวรัตน์
16 พฤศจิกายน 2546 00:07 น. - comment id 182004
เมื่อยามแดดแผดเผาทอดเงาส่อง จึงนั่งมองคู่เราคือเงาฉาย ยิ่งคิดถึงนงนุชเกินหยุดใจ ที่เคยเคล้าคลอใกล้พิงกายกัน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
