คิดถึงคนไกล

อิงฟ้า

ค่ำคืนอันเหน็บหนาว
กับดวงดาวแสนอ้างว้าง
มองไปไม่เห็นทาง
เหลือเพียงความอ้างว้างในหัวใจ
   เปรียบเธอเป็นดั่งแสง
เป็นแรงให้ฉันไม่อ่อนใหว
ฉันจะต้องก้าวต่อไป
เพื่อจุดหมายในใจเธอ
  เธอจะรอฉันได้ไหม
แม้จะไกลยังคิดถึงเสมอ
จะตั้งหน้าฝ่าฟันไปหาเธอ
เมื่อไหร่จะเจอนะคนดี
  ถึงแม้เธอจะริอไม่ใหว
แต่ยังๆไงฉันก็ยังเป็นอย่างนี้
คิดถึงเธอคนเดียวทุกนาที
คงไม่มีวันจะหยุดคิดถึงเธอ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 พฤศจิกายน 2546 22:33 น. - comment id 180073

    ค่ำคืนอันเหน็บหนาว
    พร้อมเรื่องราวอันร้าวไหว
    ยังคิดถึงเธอคนไกล
    และห่วงใยเสมอมา
    
    ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
  • รักคุณคับ

    9 พฤศจิกายน 2546 22:46 น. - comment id 180089

    เพราะคับ..ู^_^
  • aomma

    11 พฤศจิกายน 2546 14:20 น. - comment id 180514

    คำคืนอันเหน็บหนาว...
    ฉันปวดร้าวมากรู้ใหม
    ทุกวินาที่ที่คนดีอยู่ห่างไกล
    ไม่เคยมีใครเลยจริงๆ....
    
    ...อ้อมชอบกลอนบทนี้จังค่ะแต่งได้เพราะมากๆ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน