เธอมาจากฟากฝั่งของความฝัน

แพรวา พระพรม

เธอมาจากฟากฝั่งของความฝัน
มาปลอบขวัญคนหมองให้ผ่องใส
ประโลมโลกย์โศกกำสรดรันทดใจ
แต้มฟ้าใหม่ด้วยเรียวรุ้งรุ้งแห่งรัก
เธอมาพร้อมฝนพร่ำเย็นฉ่ำชื่น
มาลบริ้วรอยขื่นคนทุกข์หนัก
เปรียบดวงดาวคืนเดือนมืด    สดใสนัก
คือศาลาริมทางพักของคนจร
เธอมาจากป่าสูงพร้อมผีเสื้อ
พร้อยเรียวปีกแลอะเคื้อวะวับว่อน
ล่องทะเลเร่นาวาความอาทร
เก็บดอกไม้ช่ออ่อนอ่อนมาเอาใจ
ดุจดังดวงตะวันฉายยามรุ่งสาง
ปรากฏร่างกลายมาวันฟ้าใส
จากโพ้นถิ่นดิ่นแดนอันแสนไกล
เติมสีสันโลกให้อำไพพราว.....				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 พฤศจิกายน 2546 21:19 น. - comment id 179163

    เธอมาจากฝากฟ้าทะเลฝัน
    มาทำให้คนอย่างฉันไม่หวั่นไหว
    มาทำให้รักซึ่งซึ้งหทัย
    มาทำให้ฉันมั่นใจในรักเธอ
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ  กลอนน่ารักดีนะค่ะ***
  • ข้าวปล้อง

    6 พฤศจิกายน 2546 23:41 น. - comment id 179220

    เธอมาจากความรัก
    ที่ตัวฉันได้รู้จักในวันที่อ่อนไหว
    เธอมาจากทุก-ทุกที่ของหัวใจ
    ที่ไม่ว่าเมื่อไรก็มีเธอเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
    
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)

    7 พฤศจิกายน 2546 11:22 น. - comment id 179252

    เผลอหน่อยเธอก็มา
    ชั่วพริบตาเธอหายไป
    ความรักหรืออะไร
    ล่องลอยได้เหมือนนินจา
    ฟากฝั่งของความฝัน
    อยู่ไหนกันต้องค้นหา
    มีนามว่าแพรวา
    เร่นาวาสีทันดร
    ถึงไกลคนละภพ
    คงได้สบสโมสร
    ดอกไม่ช่ออ่อนอ่อน
    เหลือบตาช้อนขึ้นสบตา......
    
    สมมุติว่าได้พบกัน อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน