ว้า..เขินจังเธอนั่งหันมามอง มาทำจ้องหน้าฉันมันเลยเขิน ฉันเผลอแอบมองเธอซะเสียเพลิน จะทำเมินก็ไม่ทันเธอหันมา ตายละว้าตายละวาเราคราวนี้ เขาจับได้ทันทีหนีไปไหน กลัวจริงจริงสิ่งนี้อยู่ในใจ ขืนถ้าได้รู้กันฉันบรรลัย ทำไงดีทีนี้หนีไม่รอด นึกค่อนขอดเราเซ่อเหม่อมองเขา เห็นมั้ยล่ะเขาจ้องมองที่เรา จะให้เอาไงดีทีนี้เออ แน๊ะคนอะไรไม่คิดเกรงใจบ้าง ไปห่างห่างอย่าเข้าใกล้ฉันได้ไหม ใกล้กว่านี้ได้เจอแน่แม่ไม้ไทย ขอโทษไปขอโทษทีที่เผลอมอง ไม่ได้คิดอะไรเลยซักนิด เธอแหละคิดไปเองเซ็งจริงหนา ฉันมองเธอเพราะไม่เคยเห็นหน้า อย่าคิดว่าตัวหล่อเลยพ่อคุณ คนมันเขินมาจ้องกันอยู่ได้ ฉันเฉไฉไม่รู้ชี้นี่แกล้งเอ๋อ อย่าคิดมาหลอกถามเลยนะเธอ ฉันไม่เพ้อบอกความในให้รู้ไป
6 พฤศจิกายน 2546 11:06 น. - comment id 179018
ใครว่าฉันมองเธอซะเมื่อไหร่ ยัยขนมใส่ไส้ไยทำเขิน ที่ฉันมองแล้วทำให้ฉันเพลิน มองลูกหมาทำเปิ่นเปิ่นอยู่หลังเธอ มาแหย่เล่นครับ.....สวัสดี..........
6 พฤศจิกายน 2546 15:42 น. - comment id 179052
ก็เพราะเขินเลยลืมตัวมัวมองหา ทำให้เขานั้นหนาพาสงสัย มัวแต่มองมัวแต่จองมองแต่ไกล เลยปิ๊งกันทันใดในสายตา ****กลอนน่ารักมากเลยค่ะ***