เมื่อต้องเอ่ยคำร่ำลา

ปากกาเวทมนตร์

วันนี้ฉันมาขอลา 
ด้วยความรู้สึกไร้ค่าบางอย่าง 
ใช่ว่าเพราะฉันไม่มีหนทาง 
แต่เพราะความอ้างว้างที่เธอทำไป 
อยากจะฟังคำพูดจา 
เธอคงไม่ต้องการเห้นหน้าฉันใช่ไหม 
เธอคงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ.... 
เพราะเธอไม่ได้ทำอะไรลงไป 
ทั้งหมดล้วนฉันคิดไปเองข้างเดียวหรือไร..... 
จึงทำให้วันนี้ฉันมีน้ำตา 
ไม่นึกว่าจะมีวันนี้ 
วันที่เธอเคยบอกไว้ว่า 
ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เราสองต้องมีน้ำตา 
เธอจะพูดจาให้ต่างคนเข้าใจ 
เธอกลับหันหลัง 
แม้เธอจะบอกว่าไม่มีวันที่จะหันหลงนั้นให้ 
แต่วันนี้เธอกลับเงียบและไม่กล่าวคำอะไร 
งั้นฉันเช่นกัน 
ตัวฉันก้อจะหายไป...ให้ไกลจากเธอคนดี 
และตัวฉันขอลาก่อนจำจรจาก 
ด้วยมีเหตุให้จำพรากใช่อยากหนี 
ขอสัญญาว่าจะทำแต่กรรมดี 
กุศลมีคงประสบได้พบกัน 
				
comments powered by Disqus
  • ข้าวปล้อง

    4 พฤศจิกายน 2546 23:15 น. - comment id 178688

    ทำบุญเยอะ ๆ นะค่ะ สาธุ ด้วยคนค่ะ ^-^
    
    
    คิดดี ทำดี ทุกอย่างย่อมดีกับตัวเราค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 พฤศจิกายน 2546 19:02 น. - comment id 178855

    ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย
    เพราะเธอเป็นคนคุ้นเคยหัวใจฉัน
    มีความรู้สึกลึกซึ้งซึ่งผูกพัน
    จึงไม่อยากให้เธอไกลฉันนั้นแสนไกล
    
    แต่จะห้ามเธอไว้ก็ใช่ที
    ด้วยรู้ตัวว่าไม่ดีจะทำได้ไฉน
    จึงขอบอกก่อนเธอจะลาไกล
    ว่าเราคงมีโอกาสร่วมชิดใกล้ใจเหมือนเดิม
    
    ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน