ยอมเข้าใจว่ารักมันมีเท้า มันจึงก้าวออกไปไกลห่างฉัน เหมือนก้อนหินที่ปีนบนดวงจันทร์ แล้วสักวันมันต้องหล่นลงมา จึงยอมปล่อยเธอไปในวันนี้ เพราะคงไม่อาจทำอะไรได้ดีไปกว่า เหมือนฝืนโยนหินไป ในดวงจันทร์อีกครา แล้วต้องตกลงมา เพียงเพราะว่าฟ้าไม่ยอม
3 พฤศจิกายน 2546 21:28 น. - comment id 178404
ยอมเข้าใจว่าความรักไม่อยู่กับที่ ทำให้เราต้องวิ่งหนีและวิ่งไล่ โดยเฉพาะเวลาที่เราหนีใคร มันก็ชอบวิ่งไล่เสียทุกที แต่เวลาเราวิ่งตามเพื่อถามหา ความรักกลับนำพาพาใจหนี แต่ถ้าเราตามหารักรักทุกที วิ่งก็ชอบวิ่งหนีจากเราไกล ***กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ***
4 พฤศจิกายน 2546 00:41 น. - comment id 178449
คนเขาเปรียบความรักกับผีเสื้อ เกาะตามเครือดอกไม้ใบพริ้วไหว วิ่งเข้าไล่ผีเสื้อบินหนีไป พอไม่ไล่กลับกลายมาใกล้กัน ***หุหุ มั่วมันไปเรื่อยเลยผมน่ะ***
4 พฤศจิกายน 2546 22:52 น. - comment id 178671
ความหมายสุดๆ เลยคับ .. คิดได้ไง ภาษาสวยคร๊าบผม...^_^