๏ สิเนรุยังผุล้ม.........................ลงมลาย เกษียรสมุทรหมดชลหาย.........เหือดแล้ง บรรลัยกัลป์กัปกัลป์วาย.............วอดดับ........ลับเอย เรียมเอ่ยคำรักแจ้ง..................จักร้างลืมไฉน ฯ ๏ เพราะใจพี่ฮึกห้าว.................มหันต์พล แพ่งอิทธิฤทธิ์ดล......................ดั่งนั้น ทวยเทพทั่วหาวหน..................เหิมฤทธิ์.......หักฤๅ แรงเปรียบหาเทียบชั้น............เฉกแม้นมโนผล ฯ ๏ เพียงกมลเรากอปรล้อม.......แรงรดี แข็งกว่าไตรธาตรี..................เตรียบได้ แสนสูรย์สาดอัคคี..................เข้าแผด.........เผานา เนาสถิตเสถียรไว้..................วัชฌ์ล้างฤๅสลาย ฯ ๏ ทลายสิเนรุล้ม.....................ลงดิน เกษียรสมุทรหมดชลริน..........แหล่งพื้น บรรลัยกัลป์กัปกัลป์ภินท์.........พังพ่าย.........แพ้เฮย พี่เอ่ยคำรักฟื้น.......................ฟ่องพ้นกลสมัย ๚ะ๛ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
วฤก 3 พ.ย. 2546 09:18 น. - ID 40890 
3747
6
0
16 มิถุนายน 2555 13:31 น. - comment id 167307
ขอบคุณมากค่ะ ขอฝากข้อคิดอย่างนึงนะในค่ำคืนนึง... หลังจากกราบพระกับคุณพ่อ คุณแม่แล้ว คุณพ่อเรียกลูกเข้าไปพบ แล้วบอกลูกว่าพ่อมีอะไรให้ดูซึ่งสำคัญมาก ว่าแล้วคุณพ่อก็หยิบอะไรบางอย่างออกจากกระเป๋าเสื้อเอามือกำไว้ คุณพ่อถามว่าอยากรู้มั้ยว่ามีอะไรในมือพ่อ ลูกพยักหน้า ถ้าอยากรู้ต้องเอามือเขกพื้น 3 ที ลูกทำตาม... คุณพ่อว่า ไม่พอ ต้อง 5 ที และเปลี่ยนเป็น 10 ที จนถึง 15 ที จนลูกอุทธรณ์ ก็ลูกอยากทราบนี่คะว่า เป็นอะไร เมื่อคุณพ่อแบมือออก มันคือ เหรียญ 5 บาทธรรมดานี่เอง คุณพ่อหัวเราะ แล้วกำมือกับเหรียญ 5 บาทเดิม ถามว่าอยากดูอีกมั้ย ถ้าอยากดูต้องเขกพื้น 10 ที ลูกว่าหนูรู้แล้วไม่อยากดูค่ะ คุณพ่อว่า เอ้า.. เขกพื้น 1 ทีก็ได้ ลูกก็บอก ว่าทราบแล้วไม่อยากดูอีกเบื่อ คุณพ่อว่าให้ดูฟรีๆ ก็ได้แล้วก็แบมือออก ลูกก็ดูไปอย่างนั้นเอง คุณพ่อเลยสอนว่า "นี่นะลูก อะไรที่เป็นความลับ คนมักยอมทำทุกอย่างที่จะได้สมปรารถนา อยากดู อยากรู้ อยากเห็น แต่เมื่อสมปรารถนาแล้ว ดูบ่อย ๆ แล้วก็มักจะเบื่อ ให้ดูฟรี ๆ ยังไม่อยากดูเลย แล้วสิ่งที่พึงหวงแหนสำหรับลูกผู้หญิงเป็นสิ่งที่มีค่า ถ้าให้ใครรู้ก่อนเวลาอันควร ก็จะไม่มีค่าอะไร ไม่ต่างกับเหรียญ 5 บาทที่พ่อให้ลูกดูฟรีหรอก"
3 พฤศจิกายน 2546 13:16 น. - comment id 178287
...คำคมฤาจักอ้าง................ชายเปรย อติพจน์เพราะจิตเคย.........วาดไว้ มโนเทียบความเชย-..........ชมชื่น เรียมนอ รักแต่รักนุชไซร้................อวดฟ้าแจ้งหมาย ฯ
3 พฤศจิกายน 2546 13:19 น. - comment id 178289
แปะๆๆ (ตบมือให้ 3 ที) :-)
3 พฤศจิกายน 2546 13:25 น. - comment id 178294
เรียมเองเรียมรักเจ้า.......จอมขวัญ..จริงแฮ เมรุมาศแม้นอัน-.............ตระสิ้น ชลธิปฐพิพลัน...................พินาศ..ก็ดี แม้ชีพพี่ขาดดิ้น................รักแต้มตรัยภูมิ สักหน่อยๆๆๆ ประชันฝีปาก อิๆๆ
3 พฤศจิกายน 2546 18:45 น. - comment id 178342
เขาสุเมรุน้ำท่วม...........เนืองนอง พาขี่สำเภาทอง..............ท่องฟ้า สุริยาอิฉาสอง-...............เราส่อง ชักบุหลันเจิดจ้า............แจ่มแจ้งเย็นงาม
3 พฤศจิกายน 2546 21:01 น. - comment id 178381
มาชมผลงานนะค่ะ ไพเราะมากเลยค่ะ
3 พฤศจิกายน 2546 23:42 น. - comment id 178443
สวัสดีครับ อาจารย์ สบายดีนะครับ ร่ายรสพจน์ออกอ้าง..........องค์อร เรืองอิทธิฤทธิ์รอน..............อาจกล้า ทวยเทพท่านอมร...............เหิมหัก ฤทธิ์ฤา อ้างเอ่ยวาทะท้า..................ฟ่องฟ้าแดนสรวง... ฝีมือล้ำเลิศนัก โปรดรับการคารวะจากข้าน้อยด้วยเทอญ
4 พฤศจิกายน 2546 13:59 น. - comment id 178527
good :))
6 พฤศจิกายน 2546 01:08 น. - comment id 178958
โคลงสวยเสียงเพราะครับ ติดตามอ่านประจำเลย แหะ ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
