.. . ส า ย ล ม พั ด ผ่ า น เ รื่ อ ง เ มื่ อ ว า น ก ลั บ ม า อี ก ค รั้ ง ส า ย ล ม พั ด ช ว น ห ว น คิ ด ถึ ง ค ว า ม ห ลั ง เ มื่ อ เ ร า ยั ง ไ ด้ อ ยู่ เ คี ย ง ข้ า ง กั น . . ส า ย ล ม พั ด ไ ป เ รื่ อ ง ข อ ง ใ จ . . . ไ ม่ พั ด ก ลั บ ไ ป แ ล้ ว . . . . ไ ป ลั บ เ ห ลื อ เ ยื่ อ ใ ย ไ ว้ ซั บ . . . น้ำ ต า
19 มกราคม 2549 11:59 น. - comment id 175566
ก็ดีนะ
26 ตุลาคม 2546 12:40 น. - comment id 176319
ไม่เห็นต้องสงสารคนอ่านเลยคร๊าบ.. แต่ตอนนี้คนอ่านสงสารคนแต่งจัง ก็ช่วงนี้กลอนคนแต่งเศร๊า..เศร้า..นะ -_- เปนไรอ่า
26 ตุลาคม 2546 12:51 น. - comment id 176329
. . . ง่า....เฮียอยู่ไหนอ่า..มาหาเค้าหน่อยจิ....ฮือๆๆ เซ็งเด้ง...ToT
26 ตุลาคม 2546 19:30 น. - comment id 176406
ลมพัดไปไม่หวนกลับ เธอลาลับไม่กลับมาหา สิ่งที่เหลือนี้มีแต่น้ำตา โธ่! ตาบ้าไปไม่ลาสักคำ..อิ อิ ตะแหง่วขอแซวเล่นนะคะ..
26 ตุลาคม 2546 21:02 น. - comment id 176450
สายน้ำไม่มีวันไหลกลับ เหมือนดั่งสายลมที่พาพัดลับหาย แต่สายน้ำไม่มีเดียวดาย คงเหมือนตัวเราที่อาจดายเดียว ***สักวันก็จะมีคนใหม่พัดมาแทนที่นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ กลอนคุณไพเราะมากเลยค่ะ***
27 ตุลาคม 2546 22:11 น. - comment id 176636
เถอะ น่า ... มา อ่าน จ๊ะ
1 พฤศจิกายน 2546 16:26 น. - comment id 177850
สายลมพัดผ่าน... พาเรื่องวันวาน ชวนคิดถึง สายลมพัดไป ใจยังคะนึง หวนคิดถึง เรื่องเก่า เมื่อวานวัน สายลมพัดผ่าน.. เหลือเพียงเรื่อง วันวาน ให้ไหวหวั่น ก้าวข้ามไปอย่างช้า-ช้า ในแต่ละวัน คิดซะว่า มันคือ ประสบการณ์ ก๊ากๆๆๆ-- มั่วนิ่ม 555+