เขียน -- เมื่อย

moji_kawa

เขียนแล้ว เขียนเล่า
เขียนเรื่องเรา ที่เศร้าสร้อย
ปวดร้าว เหม่อลอย
เฝ้าคอย รักคืนมา
   ป่านนี้ เธอคงมีใครอื่น
คงไม่ฝืน ใจตัว มาพบหน้า
ความสัมพันธ์ สิ้นสุด ยามร้างลา
คงเห็นเรา เพียงค่า แค่เศษใจ
   เจ็บร้าวไหม ที่คอยตาม
คอยเฝ้าถาม คอยห่วงใย
คอยเก็บรักเขาไว้
คอยสักวัน เขาคืนมา
   ทำตัวเหลือค่าศูนย์
โศกอาดูร เสียน้ำตา
ร้องไห้ ค่อยเพ้อหา
เผื่อว่าเขา จักเห็นใจ
  ยิ่งเขียน ยิ่งเมื่อย
ล้าเหนื่อย เจ็บทรวงใน
คอยวันเธอคืนใหม่
มาเคียงใกล้ กันเช่นเดิม				
comments powered by Disqus
  • kenobi_one

    23 ตุลาคม 2546 01:17 น. - comment id 175629

    โอ ช่างเศร้ายิ่งนัก อ่นแล้วนำตาไหล ซึ้ง
  • ชัยชนะ

    23 ตุลาคม 2546 16:48 น. - comment id 175679

    (หญิง)
    น้ำตาคละน้ำหมึก  ที่จารึกเรียงอักษร
    โหยไห้หาอาทร     เจ้าจากจรไม่ย้อนมา
    
    (ชาย)
    ตัวไกลแต่ใจใกล้    ความห่วงใยพร่ำเรียกหา
    คอยหน่อยนะกานดา รอปีหน้าจะเยี่ยมยล
    
    
  • หมึกมรกต

    24 ตุลาคม 2546 22:08 น. - comment id 175916

    แวะมาอ่านบทกลอนครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 ตุลาคม 2546 01:09 น. - comment id 176033

    เขียนแล้วเขียนเล่า
    มีแต่ความเศร้ามาให้เขียน
    อ่านกี่เที่ยวก็วนเวียน
    ที่พรากเพียรมีแต่เศร้าใจ
    
    ***เศร้าจังเลยค่ะ****
  • ปลาทะเลเล่นคลื่น

    25 ตุลาคม 2546 11:57 น. - comment id 176111

    ซาบซึ้งตรึงใจเป็นยิ่งนักค่ะคุณพี่T^T
  • moji_kawa

    26 ตุลาคม 2546 02:26 น. - comment id 176260

    -*-  ขอขอบคุณทุกท่านเข้ามาอ่าน -*-

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน