ท่ามกลางสาย ฝนพรำ มืดค่ำแล้ว เสียงเจื้อยแจ้ว หริ่งเรไร ไร้สิ้นสูญ ทั้งเสียงอ้อน จางหายไป ให้อาดูรย์ ยิ่งเพิ่มพูน ให้โศกซ้ำ ทั้งน้ำตา ยามฟ้าใส เรไรร้อง กันก้องกึก อึกทึก ดังสนั่น สุดหรรษา พิรุณโปรย ฟ้าร้องลั่น สนั่นมา ต้องร้างลา เสียงเรไร ไม่ได้ยิน เจ้าจากไป พร้อมเรไร ในสายฝน ช่างมืดมน ทนทุกข์ใจ ให้แดดิ้น ฝนหลั่งมา ดั่งข้า น้ำตาริน โฉมยุพิน เจ้าร้างลา คราฝนพรำ ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตกปรอยๆ พี่ยังมาหลงยืนคอย น้องจนพี่ปวดหัวใจ ฝนตกพรำๆ พี่ยิ่งระกำหมองไหม้ พี่ต้องตากฝนทนหนาวใจ น้องจากพี่ไป เมื่อเดือนหกเอย
21 ตุลาคม 2546 08:12 น. - comment id 175217
เพลงนี้เพราะนะคะ
22 ตุลาคม 2546 08:43 น. - comment id 175336
ฝนเดือนหกกับฝนเดือนสิบเอ็ด ที่กำลังกระหน่ำอยู่ตอนนี้ ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงครับในความรู้สึก ฝนเดือนสิบเอ็ดก็นอนกังวลว่าน้ำจะท่วมไหม ในขณะที่ฝนเดือนหกให้บรรยากาศของการใคร่ครวญคิดถึง ใครบางคนมากกว่าครับ ดีใจที่มีคนรักสายฝนและเพลงนี้ผมก็ชอบเช่นกันครับ