.......ขอแรกด้วยชีวิต...........

เบนนี่

	...เธอก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง...
คนที่ซึ่งไร้ความหมาย....
ไม่มีค่า ไม่สำคัญ แค่คน ข้างๆกาย
จนบ่อยไป...ที่ฉันรำคาญ
	เคยแกล้ง ทำร้ายเธอ ต้องเสียใจ
ควงใครต่อใคร ไม่ซ้ำหน้า 
จนทำเธอเจ็บช้ำ และเสียน้ำตา
แต่เธอก็ยังมั่นคง เสมอมาไม่ห่างกัน
	จนกระทั่งวันเวลาร่วงเลยพ้นผ่าน
จากวันวาน...จนวันนี้...ใจเริ่มไหวหวั่น
เธอคอยอยู่เคียงข้างกัน  ทุกครั้งที่ร้องไห้
ซับน้ำตา ทุกเวลาที่ฉันเสียใจ เมื่อถูกใครทำร้ายมา......
	แต่วันนี้เหลือเพียงความทรงจำ...
คอยตอกย้ำ....ให้ฉันนั้นห่วงหา
รู้ทั้งรู้ ไม่อาจรั้งเธอไว้ด้วยน้ำตา
เพราะไม่มีวันได้เธอมา...อย่างวันวาน
	ทั้งๆที่ระหว่างเราเพิ่งเริ่มต้น
แต่ความรักของคน 2 คนต้องถึงจุดอวสาน
พระเจ้าพรากลมหายใจ  ของเธอไปตลอดกาล
ฉันแสนเจ็บและทรมานมากเพียงใด........
	โรคร้ายดึงเธอไปจากตัวฉัน
ตั้งตัว... เตรียมใจ...ไม่ทัน ...รับไม่ไหว
อยากให้มันเป็นแค่เพียงความฝัน...ตอนหลับไป
ตื่นขึ้นมาวันใหม่ เพื่อพบเจอเธออีกที...
	ถ้าเป็นไปได้ขอแรกด้วยชีวิต
พระเจ้าควรพรากคนที่ผิด คือฉันคนนี้
นี่หรือคือผลตอบแทน ของการเป็นคนดี
มันยุติธรรมแล้วหรืออย่างไรกัน??
	...ขอเวลาสักนาทีเถิดสวรรค์
อย่าทำร้ายกันอย่างนั้น
โปรดเห็นใจฉันเถิด.....หากจะลงทัณฑ์
ขอให้เอาตัวฉันเพื่อแรกกับเธอ........
	รู้ทั้งรู้ไม่มีวันเป็นไปได้
วาระสุดท้าย.....ของทุกสิ่ง....ที่ต้องพบเจอ
จุดจบฉันเธอต้องตายเหมือนๆกัน
แต่ระหว่างเรา...มันเร็วเกินไป
	ถ้ารู้ว่ารักของเรา..จุดจบเป็นเช่นนี้
ฉันจะรีบบอกความรู้สึกที่มีอยู่ข้างใน.......
ต่อให้แรกด้วยชีวิต หรือ ลมหายใจ........
ฉันก็ยอมแรกได้ เพื่อพูดความในใจว่า...
                   ***ฉันรักเธอ***
                   ( มันก็สายเกินไป น้ำตาไม่เคยช่วยอะไร?? )