รักเจือจางร้างลาพาห่างเหิน เหมือนหลงเพลินเดินดงหลงทางฝัน โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจใต้เงาจันทร์ แสงตะวันเลือนลางพลางชีวี มาวันนี้ที่หัวใจได้สัมผัส มิป้องปัดขัดใจให้หน่ายหนี ปล่อยให้รักผ่านเข้ามาแต่โดยดี ในราตรีที่ไม่มีใครเคียงกาย เหมือนดั่งสายน้ำทิพย์ชโลมฝัน อัศจรรย์ฉ่ำเย็นกระเส็นสาย อาบไออุ่นกรุ่นหัวใจให้ผ่อนคลาย รักเลวร้ายสิ้นสลายหน่ายแหนงไกล
17 ตุลาคม 2546 09:01 น. - comment id 174730
คือรัก พุดพัดชา คือดอกไม้สยายกลีบรับน้ำค้าง คือดาวพร่างพริบพราวเคล้าคลึงไหว คือตะวันอันเจิดจ้ากระจ่างใจ คือสว่างไสวใจไม่ท้อพ้อเพียงรัก...... คือเกสรอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง คือความซึ้งความเศร้าได้ประจักษ์ คือสายธารหวานดวงใจเป็นยิ่งนัก คือนวลตักน่านอนแนบแอบฝันไป.. คือกลีบดอกไม้ไหวละมุนอุ่นแก้มหอม คือพะยอมหลอมละลายให้ใจสั่น คือพลังหยินหยางยามห่างกัน คือสวรรค์คือนรกตกบ่วงใจ..... คือสายรุ้งรุ่งเรียวฟ้าคราหลับฝัน คือหวานจันทร์หยาดสายร่ายมนต์ไหว คือทะเลเทกระแทกแทบขาดใจ คือคลื่นใสคลอทรายซัดส่ายเบา.... คือความหวังพลังใจไม่รู้จบ คือสงบเงียบงามแม้ยามเหงา คือหอมหวานปานดอกไม้ทั้งโลกมอบให้เรา คือนานเนา นิรันดร์คือฝันดี..แค่มั่นคง!
18 ตุลาคม 2546 22:09 น. - comment id 174915
:)