ลมพัดหวนทวนไปใจฉันหวั่น นึกถึงวันฉันหวนทวนมาหา เธอคงบึ้งตึงตังหลั่งน้ำตา สุดจะหาวาจาใดให้เธอฟัง เพราะหน้าที่มีมากยากยืนบ่น ต้องฝืนทนจนสำเร็จเสร็จตามหวัง จึงได้กลับรับใช้เธอเพ้อลำพัง ขอเพียงสั่งหวังสิ่งใดได้ดังนั้น ค่ำคืนนี้มีดาวพราวท้องฟ้า ฉันผวาคว้าปืนยืนหนาวสั่น อยากได้กอดพลอดเธอเพ้อทุกวัน จิตกระสันฝันใฝ่ลืมไม่ลง แม้คืนวันผันผ่านนานเนิ่นมาก ขอรับปากจากเธอฉันเพ้อหลง จะรอวันฉันกลับเมืองเรื่องจบลง หวังเธอคงพะวงรอขอฉันมา
16 ตุลาคม 2546 15:08 น. - comment id 174628
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายตอนบ่าย 3 ค่ะ
16 ตุลาคม 2546 18:29 น. - comment id 174652
สวัสดีครับ คุณฟ้าสวย ชื่อเพราะจัง สงสัยบทกวีคงสวยด้วยเช่นกัน เห็นทีจะต้องไปเยี่ยมเสียหน่อยแล้ว
16 ตุลาคม 2546 21:52 น. - comment id 174684
ด้วยหน้าที่ชายชาญทหารไทย .... จากพงไพรเพรียกเสียงขอเคียงขวัญ เพ้อรำพันเป็นกลอนยอกย้อนหวน อยู่แนวหลังนั่งอ่านกานท์คร่ำครวญ เพื่อคิดทวนรำลึกตรึกตรองนัย :)