มองฟ้า ไร้ดาว..... หมู่เมฆขาว ลอยเกลื่อนกล่น ท้องฟ้า เมื่อยามยล สีเทาหม่น ดูน่ากลัว เหมือนดั่ง เช่นกับฉัน ชีวิตนั้น เศร้ามืดมัว เหลียวหา คนข้างตัว ก็มิพบ ผู้ใดเลย ชีวิต เหมือนไร้ค่า วันเวลา ผ่านไปเฉย เปรียบนก ไร้คู่เชย โอ้อกเอ๋ย เหงาเศร้าทรวง จะมี ใครบ้างไหม ช่วยเติมใจ ให้โชติช่วง รักแล้ว อย่าได้ลวง นะพุ่มพวง โปรดเมตตา สงสาร ใจฉันบ้าง วานอย่าสร้าง ช้ำชีวา คอยรัก คอยเธอมา อยู่เคียงข้าง ฉันนิรันดร์