แค่คำนึงถึงเพลงบรรเลงร้าว เมื่อครั้งคราวจากลาในหน้าฝน แค่สัญญาพลั้งปากจากบางคน เมื่อตัวตนห่างกันมันเลื่อนลอย แค่จากมาด้วยใจไม่มั่นคง เพราะเคลิ้มหลงเพลงขลุ่ยครวญชวนละห้อย หวานแค่ลมเพลงพร่ำแกล้งสำออย แต่ถดถอยจริงใจไม่เหลือเลย ไม่อยากจำย้ำใจไปไยเล่า เพราะสองเราร้างลาอย่างผ่าเผย อดีตดับลับเลือนเหมือนไม่เคย จึงไม่เชยชมเสียงเพียงรื้อฟื้น ขอให้เพลงขลุ่ยผิวปลิวผ่านมา เพียงแค่พาเหงาใจในยามตื่น แล้วปล่อยผ่านเลยล่วงมิท้วงคืน ขอสะอื้นครั้งเดียวพอไม่ขอจำ แค่คำนึงถึงครั้งเมื่อยังหวาน ใจก็กร้านแกร่งกร้าวร้าวระส่ำ เมื่อปลายทางรักที่มีเป็นสีดำ เพียงแค่ทำใจปลงมิหลงเพ้อ แต่อีกในสำนักรู้สึกเหงา กัดกร่อนเราเฝ้าคำนึงถึงเสมอ เมื่อขลุ่ยผิวแว่วไกลใจละเมอ นึกถึงเธอนิดหน่อยปล่อยให้เป็น (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 11 ต.ค. 2546 00:54 น. - ID 40058 
1274
4
0
11 ตุลาคม 2546 02:13 น. - comment id 173638
หน้าส่วนตัว
...เสียงขลุ่ยผิวปลิวสลับสับวายุ
...บรรเลงคุกล่อมเกลี้ยเคลียคิมหันต์
...ผสานสมกลมเฉกเสกจำนรร
...ให้นงคราญสราญรับปรับเปลี่ยนใจ
****ม้าก้านกล้วยนิพนธ์กลกานท์ได้ไพเราะเหลือ ใคร่อยากจะเป็นศิษย์จริงๆ****
11 ตุลาคม 2546 03:30 น. - comment id 173641
เมื่อขลุ่ยผิวแว่วไกลใจละเมอ เหมือนดั่งเธออยู่ใกล้ให้คิดถึง แต่ไม่กล้าจะเอ่ยความตามคำนึง แต่ก็ยังคิดถึงไม่รู้ลืม ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
11 ตุลาคม 2546 07:36 น. - comment id 173706
เสียงขลุ่ยผิวปลิวมาท้าลมหนาว ไล่ฝนพราวให้สาดสยบลบรอยฝัน เสียงขลุ่่ยหายตายจากซากดำบรรพ์ เหมือนฟอสซิลในใจฉันเมื่อวันวาน
11 ตุลาคม 2546 11:03 น. - comment id 173726
เมื่อฝนเยือนเตือนใจให้คิดถึง บทเพลงซึ้งเพลงขลุ่ยทุยตัวหม่น รวงยังจำสัญญาใจให้บางคน พอลมฝนมาอีกทีใจนี้คอย อยากให้รักคืนหลังดั่งลมหวน คะนึงครวญเพลงขลุ่ยเหงาพาเศร้าสร้อย แค่จากกันเป็นจากไกลไร้ร่องรอย รวงข้าวน้อยอยากคืนรังยังท้องนา ทุกวันนี้รวงเหงาร้าวใจนัก กับความรักที่ร้างช่างโหยหา หลับก็พ้อตื่นก็เจ็บ..เก็บน้ำตา จะคืนมาเหมือนเก่าไหมใจถามเธอ
11 ตุลาคม 2546 15:18 น. - comment id 173750
เสียงขลุ่ยครวญควร ควรหา พาหวั่นจิต ทำให้คิดถึงเจ้าอยู่เป็นนิจ อยากชิดใกล้ ยามพลบค่ำเสียงขลุ่ยเพรียก เรียกขวัญใจ เหตุไฉนจรจากไป ไม่หวนคืน ฝนหล่นมาพาใจให้เหงียบเหงา รักของเราเฉาลงไปไม่อาจฝืน เสียงขลุ่ยเพรียก เรียกเท่าไร ใจกล้ำกลืน ทุกข์ระทม ขมขื่น สะอื้นใจ เสียงขลุ่ยเพรียก เรียกเจ้า แม่สาวน้อย พี่เฝ้าคอย คอยเจ้า เหงารู้ไหม ดาวเต็มฟ้าพี่ผวาเจ้าลาไกล ตัดสายใยเจ้าทำไมทำได้ลง +---ชอบกลอนของคุณจังเลยค่ะ ม้าก้านกล้วย---+
12 ตุลาคม 2546 22:19 น. - comment id 173995
ยอดเยี่ยม ครับ
13 ตุลาคม 2546 01:48 น. - comment id 174044
แต่อีกในสำนักรู้สึกเหงา ------> เอ่อ สำนักไหนคะพี่ม้า (เส้าหลินป่าว) กัดกร่อนเราเฝ้าคำนึงถึงเสมอ เมื่อขลุ่ยผิวแว่วไกลใจละเมอ นึกถึงเธอนิดหน่อยปล่อยให้เป็น บางทีนะคะพี่ม้า เวลาที่เราได้ฟังเพลงบางเพลง เราจะนึกถึงคนบางคน เป็นอย่างนั้นทุกครั้ง ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ความรู้สึกแบบนี้ เจทท์อยากจะถามพี่ม้าว่า....คิดถุงเจทท์อ่ะป่าวอ่ะ แห่ะๆ :P
13 ตุลาคม 2546 09:34 น. - comment id 174071
นานเนิ่นนับที่เสียงขลุ่ยครวญเราใช้เป็นตัวแทนแห่งความเหงาและเศร้ารานร้าว คิดถึง คะนึกหา ซึ่งก็เชื่อว่า เป็นตัวแทนได้ดีจริงๆ บทกวีขลุ่ยครวญไม่ว่าจะเขียนกี่ครั้งกี่ครั้งก็งดงามเสมอมาครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
