แม้จะฝืนยิ้มไปเท่าไหร่ แต่ทำไมค่ำคืนถึงร้องไห้ ยังไม่อาจกลั้นน้ำตาที่รินไหล ยังใคร่ให้เธอหวนกลับมา อยากจะบอกว่ารักเธอมากเหลือเกิน โปรดอย่าเมินฉันได้ไหมฉันขอร้อง อย่าปล่อยให้ต้องร้องไห้น้ำตานอง ช่วยกลับมาประคองกันดั่งวันวาน รู้ว่าฉันนั้นทำผิดไปมากมาย อย่าห่างหายหนีหน้ากันอีกเลย ปวดใจที่เธอไม่เหมือนเคย อย่าเมินเฉยเลยหนาเธอคนดี
11 ตุลาคม 2546 03:42 น. - comment id 173645
ได้โปรดเถอะนะคนดี กลับมาหาฉันคนนี้เหมือนก่อนเก่า มาเถอะนะมาอยู่เคียงคู่เรา เหมือนก่อนเก่าเถอะนะคนดี ***กลอนเศร้าจังเลยค่ะ***
11 ตุลาคม 2546 15:26 น. - comment id 173752
เธอยังจำได้ไหม มีเธอที่ไหนฉันไม่เคยเหงา แต่วันนี้เธอไม่เห็นค่าของความรักเรา จึงปล่อยให้ฉันว่างเปล่า อยู่ร่ำไป +-+เค้าไม่รักเราหรอ ถึงได้จากเราไป+-+แต่ยังไงก็ยิ้มเข้าไว้นะคะ +^__^+