.........เป็นความเงียบในค่ำคืน....เหงา......เหงา .........เป็นเสียงฝนพร่ำซ้ำซาก.....ฉัน.....เศร้า .........เป็นเสียงเต้นของหัวใจ.....ตัว......เรา .....สุด....เหงา.....เศร้า.....ใจ.....ก็....เพียง.....เรา .......เป็นเสียงลมหายใจ....ใจ......หาย .......เป็นดาวที่สวยงาม....เช้ามา......หายไป .......เป็นลมหนาวที่พัดมา.....ชา....หัวใจ ...เธอ....จากไป....ใจหาย.....เช้ามา.....ใจฉัน.....หายไป .......เป็นความคิดในตอนดึก......นึก....ถึงเธอ ......เป็นชีวิตที่หายไปครึ่ง......ไม่ถึง.......ฝัน .......เป็นความเจ็บปวดของฉัน.....ใน......ทุกวัน .....เธอ....แสนไกล....นึก....ถึงเธอ....ในฝัน.....ทุกวัน.....สุขใจ
อิฐขาว 8 ต.ค. 2546 01:50 น. - ID 39941 
1071
3
0
8 ตุลาคม 2546 01:56 น. - comment id 173063
เนื้อหาเศร้านะแต่ไม่สัมผัสเลยจ๊ะ
8 ตุลาคม 2546 11:20 น. - comment id 173105
อ่านแล้วใช่ได้นะ ขาดแต่สัมผัส เอ...หรือเป็นการเขียนสไตล์อื่นนะ
9 ตุลาคม 2546 02:52 น. - comment id 173291
อันทีจริงก็ไมใช่กลอนครับ เพียงอยากให้บางส่วนสัมผัสกันบ้าง เหมือนจะพรรณาบางอย่างที่เกี่ยวเนื่องกัน อืม...แล้วผมควรจะไปไว้หัวข้อไหนดีครับแนะนำด้วย.....คือเป็นสไตล์ส่วนตัว ก้อนอิฐสีขาว อาจพบเห็นยาก แต่มันก็เป็นก้อนอิฐ
10 ตุลาคม 2546 00:07 น. - comment id 173414
เป็นความรู้สึกเงียบเงียบเหงาเหงา เมื่อตัวเราต้องอยู่กับความเหว้ว่า ทีมีเพียงเพื่อนคือเจ้าน้ำตา และมีความเหว่ว้าคอยเฝ้าติดตาม เมื่อไหร่ความเหงาและเหว่ว้า จะเลื่อนไปไกลตาให้ห่างหาย ไม่ต้องมาอยู่ชิดสนิทกาย เพื่อให้ฉันได้ทักทายสิ่งดีดี ***แวะมาทักทายค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
