ไม่ขอให้เธอเข้มแข็งต่อความเหงา เดินหนีความปวดร้าว - - - ที่อาจฉายภาพซ้อน ซ้ำ เราบังคับอดีตไม่ได้ - - - และไม่อาจบังคับหัวใจให้เลิกจำ ขนาดของหัวใจเท่ามือกำ แต่อย่าให้ขนาดความบอบช้ำ - - - มาครอบงำหัวใจ *** อย่าลืมนะ ขนาดของใจเท่ามือกำ แต่อย่าให้ขนาดความบอบช้ำ ... มาครอบงำหัวใจของเรา ***
5 ตุลาคม 2546 17:05 น. - comment id 172347
โห..สุดยอดคร๊าบ คมเหลือเกิน..บาดใจอย่างจัง อิอิ..^_^
5 ตุลาคม 2546 17:12 น. - comment id 172349
รักคุณคับ *** ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ สำหรับคำชม
5 ตุลาคม 2546 23:50 น. - comment id 172484
ไม่ขอให้เธอเข้มแข็งต่อความเหงา ไม่ขอให้เธอไม่ปวดร้าวเมื่อความเศร้าชิดใกล้ เพียงแต่ต้องการให้เธอมีความเชื่อมั่นและมั่นใจ ว่าเธอจะสู้และก้าวต่อไปให้ถึงเส้นชัยได้สักวัน ***กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง***