เก็บเรื่องราวมาคิด ว่าเรายึดติดกับอะไรมากไปไหม เรื่องที่ผ่านมาแล้วทำไมไม่ปล่อยให้มันผ่านไป เก็บมันเอาไว้ในใจ ทำไมกัน ในเมื่อวันนี้ไม่มีใคร มาดูแลมาห่วง ทำไมจะต้องไปตามทวงกับใครเขา บางเรื่องยิ่งไขว่คว้า ยิ่งไม่อาจคาดเดา ไม่แน่ พรุ่งนี้อาจเหลือเราเพียงผู้เดียว กลับมาสนใจ มารักตัวเองดีกว่า กับที่ผ่านมา เริ่มเข้าใจแล้วใช่ไหม ไม่มีใครรัก และอยู่กับเราได้ตลอดไป แล้วันนี้จะมานั่งเสียใจทำไมกัน... ถ้าจะร้องไห้ก้อร้องแค่วันนี้ ชีวิตยังอีกยาวไกล มีสิ่งดีๆให้ค้นหา เหนื่อยก้อพัก กับการรักใครที่ผ่านมา ลุกขึ้นใหม่ แล้วถือซะว่าเป็น บทเรียน
3 ตุลาคม 2546 12:23 น. - comment id 171771
จะต้องมีบทเรียนอีกกี่บท โศกกำศรดเกินกว่าจะทนไหว พอแล้วพอสงสารห้วงหัวใจ ทนไม่ได้บทเรียนช่างแสนแพง ต้องซื้อด้วยชีวิตทั้งชีวิต
3 ตุลาคม 2546 13:25 น. - comment id 171795
น้ำตาที่ปาดป้าย จะกลับกลายเป็นเข้มแข็ง จะไม่มีใครอื่นมาแกล้ง จะไม่มีการยื้อแย่งให้เสียน้ำตา *****เป็นกำลังใจคับ*****
3 ตุลาคม 2546 23:24 น. - comment id 171922
บทเรียนนี้ที่ฉันต้องจำ บทเรียนที่เธอกระทำช่างมากค่า เป็นบทเรียนบทแรกที่ต้องแลกด้วยน้ำตา เมื่อเธอมาร้างลาไม่กลับมาให้ผูกพัน ***กลอนบทนี้เป็นบทกลอนที่ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ในความหมายและแต่งได้ดีเยี่ยมเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลย โดนใจที่สุด***
4 ตุลาคม 2546 21:50 น. - comment id 172167
เหนื่อยก็หยุดพัก-- --ความรักที่อ่อนล้า ดึงดันทำไม-ไม่ได้อะไรกลับมา ปล่อยผ่านกาลเวลา เก็บหยดน้ำตาเป็นบทเรียน *-*รักตัวเองดีกว่าค่ะ*-*
6 ตุลาคม 2546 20:57 น. - comment id 172673
เห็นเธอเป็นแบบนี้แล้ว..ฉันเศร้า อยากบอกเธอว่าวันนี้ก็ยังจะ...มีเรา เหมือนฉันคอยเฝ้าดูเธออยู่ไม่ห่าง.. เพราะระหว่างทางของเรานั้น...มีเส้นสายใยแห่งความคิดถึงดูแลเธอไปเสมอ
7 ตุลาคม 2546 09:23 น. - comment id 172801
การลืมบางสิ่งก็สมควรลืม แต่สิ่งที่ปลื้ม ภูมิใจ ลืมไม่ได้ ความทุกข์ เศร้า เหงาหงอย ลืมเถิดไม่เป็นไร แต่ความสุขจงเก็บไว้อยู่กับตัว -*- การจะลืมอะไรไม่ใช่เรื่องง่าย -*- -*- ยิ่งเป็นการลืมสิ่งที่หน้าเศร้าแล้วละก็ -*- -*- ยิ่งลืมยาก แต่ ก็ต้องลืม -*-