ค่ำคืนอันแสนเปล่าเปลี่ยว ฉันนั่งร้องไห้คนเดียวอย่างอ่อนล้า ร้องไห้กับการจากไปของเธอที่ไม่คิดจะกลับมา ร้องไห้เพื่อเธอกับการที่ปล่อยให้ฉันเหว่หว้าเพียงลำพัง และอีกค่ำคืนอันแสนเปล่าเปลี่ยว ฉันยังนั่งร้องไห้คนเดียวอย่างหมดหวัง บอกตัวเองจะร้องทำไมในเมื่อเค้าไม่เคยมาปลอยโยนและรับฟัง ถึงแม้จะร้องจนหมดกำลัง.........เค้าก็ไม่ยอมหันหลังกลับมา
28 กันยายน 2546 20:59 น. - comment id 170679
ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอ ๆ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริง ๆ ฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันแย่เต็มที่แล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง ***บางครั้งการร้องไห้อาจทำให้เราดีขึ้น ฉะนั้นขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ***