เพราะหน้าที่จึงหนีเธอ

ทะเลลม

เพราะหน้าที่มาจึงต้องจำจาก
                                           จักต้องพรากจากไปในแห่งหน
                                           ออกเดินทางลาไปไกลตำบล
                                           สู้อดทนฝืนฝึกระทึกใจ
                                             อีกสองปีฉันนี้จะกลับมา
                                           แม่แก้วตาจะรอพี่นี้ไหวไหม
                                           ถ้าไม่รอไม่ขอต่อว่าใคร
                                           เรื่องหัวใจในเวลาไม่ว่ากัน
                                             หากว่าใครทำใจเธอไหวหวั่น
                                           และเชื่อมั่นในใจใครคนนั้น
                                           ให้เธอลืมว่าเราเคยมีกันและกัน
                                           ส่วนตัวฉันจะหันเหินเดินจากไป				
comments powered by Disqus
  • ตะแหง่ว

    22 กันยายน 2546 12:00 น. - comment id 169713

    เพราะหน้าที่จึงมีคำว่าจาก
    ให้เธอนั้นต้องพรากจากยอดขวัญ
    ฉันคิดว่าเขาคงรอเธอเช่นกัน
    ด้วยใจของผู้หญิงนั้นฉันรู้ดี.......
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กันยายน 2546 23:51 น. - comment id 169930

    แค่สองปีน้องนี้รอพี่ได้
    ไม่มีใครทั้งนั้นให้หวั่นไหว
    แค่สองปีนี้น้องนี้รอได้ไม่เป็นไร
    ในเมื่อพี่ไปรับใช้ประเทศชาติเรา
    
    ***กลอนน่ารักจังเลยค่ะ  รอสองปีแค่นี้รอได้อยู่แล้วค่ะ อิ อิ**

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน