บนหนทางอ้างว้างร้างเปลี่ยวเปล่า เส้นทางเก่าเคยเฝ้าเดินเพลินนักหนา เพราะวันนั้นฉันมีเธอเจอทุกครา เดินเคียงบ่ามาใกล้ให้ประคอง แต่วันนี้ไม่มีเธอเผลอเดินอยู่ ฉันไม่รู้เธออยู่ไหนใคร่ได้จ้อง ให้เธอนั้นหันสบตาคราฉันมอง อยากเคียงครองตระกองกอดพลอดรักเธอ เส้นทางนี้ที่ฉันนั้นเคยเดิน แสนเพลิดเพลินเจริญใจแจ่มใสเสมอ มาวันนี้แม้มีใครให้พบเจอ แต่ขาดเธอเจอใครเหมือนไม่มี แม้ผู้คนชนมากลำบากเดิน ไม่เพลิดเพลินเดินไปให้หมองศรี ยังคงเปล่าเปลี่ยวใจเพราะไม่มี เธอคนนี้ที่ฉันรักมั่นคง
20 กันยายน 2546 23:18 น. - comment id 169368
ทางสายเปลี่ยวเหลียวไปใจหายหาย เหมือนสิ้นไร้หมดสิ้นฝันวันเสน่หา มาวันนี้ฟ้าปรานีส่งเธอมา เพื่อบอกว่ากรรมเก่าเรายังมีที่จะต้องเสียใจ!
21 กันยายน 2546 02:36 น. - comment id 169423
เส้นทางเก่าเก่าของเราสอง ตอนนี้เหลือฉันเดินน้ำตานองครองความเศร้า เพราะไม่มีอีกแล้วคนเคยเดินเป็นเพื่อนเรา จึงมีแต่ความเศร้าที่เข้ามาเดินร่วมทาง ***เศร้าจังเลยค่ะ แต่ผู้หญิงไร้เงาชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ***