แหวนดอกหญ้าที่ชายสวมให้ หญิงเฝ้ามองนิ้วนางข้างซ้ายแล้วอมยิ้ม เนิ่นนานเต็มประดาที่สรรพสิ่งดูชาชิน กับความคิดถึงที่โบยบินของหญิงคนเดิม เกือบครึ่งชีวิตที่ชายทุ่มไปกับงาน สร้างหลักปักฐาน บ้านหลังใหญ่ รถคันงาม กับฝันที่สดสวย หารู้ไม่ว่าหญิงเริ่มป่วย ไม่อาจยื้อลมหายใจรอชายได้อีกหนา บทบันทึกแห่งกาลเวลาซึมผ่านใจชาย หญิงดีใจที่มีชายเคียงข้างให้ชีวิตช่างมีค่า บ้านหลังใหญ่ รถคันงาม ใช่สิ่งที่ปรารถนา แหวนดอกหญ้าวงเดิมขอส่วมใสรอจนวันชีวาวาย ชายใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตสร้างฝันอันยิ่งใหญ่ แต่ไม่อาจซื้อเวลาเพื่อบอกรักหญิงแม้ 1 นาที บ้านหลังใหญ่ ขาดความงดงาม เมื่อขาดหญิงคนนี้ รถคันงาม ไม่อาจโลดแล่นไปในทุกที่ เมื่อขาดเธอ ชายปาดน้ำตากอดบันทึกแน่นแนบอก ทุ่มเทชีวิตในสิ่งใหญ่ ๆ จนมองข้ามสิ่งเล็ก ๆ ในใจหญิง ชายหวังลึก ๆ ว่าความรู้สึกจะซึมผ่านให้หญิงได้ยิน ตราบโลกมลาย ชีวิตดับสิ้น ชาย+หญิง ยังรักกัน
19 กันยายน 2546 17:23 น. - comment id 169106
เศร้าจัง.... ซึ้ง
19 กันยายน 2546 22:14 น. - comment id 169163
รู้สึกตัว ก็สาย ไปเสียแล้ว เมื่อดวงแก้ว คุณค่า ลาสิ้นสูญ สิ่งสร้างไว้ ร้างเงียบเหงา เศร้าอาดูร รักเทอดทูน ไม่ได้บอก ชอกช้ำใจ
19 กันยายน 2546 23:24 น. - comment id 169177
ค่ะ เป็นเช่นนั้น .. บางคนตีราคาของรักเป็นของที่อุปโลกนอกกาย แต่ไม่รู้ว่า ภายในใจนั้น ต้องการเพียงคำๆเดียว ..
20 กันยายน 2546 00:51 น. - comment id 169202
กินใจมากค่ะ
20 กันยายน 2546 10:54 น. - comment id 169235
ความสุข และความต้องการที่แท้จริงของคนเรา อาจไม่ใช่แค่ทรัพย์สินนอกกาย แต่สิ่งเล็ก ๆ ที่ มองข้ามไป นาทีสุดท้าย ก็เพิ่งรู้ว่าเราต้องการตลอดมา นั่นคือ รักคำเดียว โรแมนติคจังเลยนะเปิ้ล ^___^
20 กันยายน 2546 12:12 น. - comment id 169246
แต่คำว่ารัก ก็พูดยากนะคะ *-*ทักทายค่ะ
21 กันยายน 2546 02:07 น. - comment id 169409
ไม่เคยต้องการอะไรจากชายที่รัก เพียงแต่ต้องการให้เป็นหลักในชีวิต บ้านรถที่ดินหรือเงินทองของนอกจิต เพียงแต่ต้องการใกล้ชิดทุกเวลา ***กลอนบทนี้เศร้าจังเลยค่ะ***
1 ตุลาคม 2546 11:51 น. - comment id 171240
ความรักมาจากใจ ฉันรู้ฉันรักเธอ ถึงแม้ไม่ได้เจอ ไม่พบกัน
7 ตุลาคม 2546 11:00 น. - comment id 172818
ความรักไม่อาจมองด้วยตาเสมอไป ฉันจึงใช้หัวใจสัมผัส...สิ่งที่เธอให้มา และขอส่งกลับไปด้วยหัวใจดวงนี้ ขอบคุณที่มีกันเสมอมา ขอบคุณจริง ๆๆๆๆ