สุดขอบฟ้า ณ ที่นั้น เราจะยังมีกันและกันไหม หรือจะมีเพียงฉัน..หวั่นใจ ส่วนเธอก็จะเดินจากไป อีกปลายทาง กลัวว่าเมื่อเวลาผ่านไป ความรักที่สดใสจะไร้ร้าง กลัวเหลือเกิน กลัวการเดินระหว่างทาง รักจะสะดุด ถึงจุดคว้าง..โดดดาย สุดขอบฟ้า ณ ที่นั้น อาจเป็นที่ที่ความฝันฉันหล่นหาย ตำนานรักนิรันดร์อาจเป็นแค่สิ่งเพ้อฝันในนิยาย และณ ปลายทางสุดท้าย จะมีฉันที่นั่งร้องไห้..เพียงลำพัง
babyfish 19 ก.ย. 2546 01:37 น. - ID 39163 
1087
5
0
19 กันยายน 2546 02:18 น. - comment id 168991
สุดขอบฟ้านั้นยังมีเธอฉัน อยู่เคียงข้างกันเสมอ สุดปลายฟ้าเรายังมาพบเจอะเจอ เพราะเราเป็นคู่แท้เสมอตลอดกาล ***แวะมาทักทายค่ะ***
19 กันยายน 2546 09:12 น. - comment id 169014
ค่ำคืนนี้ ฉันมีดาว พราวเป็นเพื่อน แสงนวลเดือน เยือนริมริ้ว ทิวเฉลียง แสงจันทร์สด บดแสงดาว พราวระเบียง ลมหนาวเบี่ยง เลี่ยงทิวไผ่ ไล่ดารา วะแว่วเสียง เรไร ให้ใจแป้ว คงไม่แคล้ว ให้คิดถึง คำนึงหา ถึงความเก่า เรื่องเศร้า ที่ผ่านมา เหมือนจากลา แต่ยังหวน ให้ครวญตรอง อยากเก็บฟ้า ดารา มาถักสาน เก็บวันวาน ผ่านความทุกข์ ที่หม่นหมอง มาผสม ชโลมฝัน สีจันทร์ทอง เก็บใส่กล่อง ตอกเข็มหมุด ลึกสุดใจ เก็บน้ำค้าง กลางแววตา มาถักร้อย อดใจคอย รอยฝัน ของวันใหม่ เหมือนน้ำค้าง กลางป่า พนาไพร คอยแสงใส ไออุ่น อรุณกาล จะเก็บกลิ่น ประทิ่นหอม ตรอมอโศก เก็บรอยโศก โชคร้าย ที่ผันผ่าน เก็บกลิ่นกลั่น ลั่นระทม เคยชมซาน ใส่กลอนกานท์ ที่ขานรับ กับปากกา เก็บความรัก ถักไว้ ในใจฉัน เก็บคืนวัน เคยฝันเฝ้า พะเน้าหา จะขอเก็บ เศษใจ คนไร้ค่า เคล้าน้ำตา มาแทนหมึก เขียนร้อยกรอง รติกาล จะผ่านผัน รอวันใหม่ แผลในใจ จะผ่านพ้น วันหม่นหมอง ปลอบดวงใจ ที่สับสน ไร้คนมอง รอแสงทอง ของอรุณ สุนทรีย์
19 กันยายน 2546 12:22 น. - comment id 169055
กลัวทำไม การร้องไห้ ลำพัง ในเมื่อวันนี้มีความหวัง กับความหมาย อย่าเพิ่งทุกข์ ก่อนทุกข์ให้มากมาย ถ้าวันนั้น ความรัก ล่วงหล่นหาย ค่อยว่ากัน ถึงวันนี้ถ้ามีสุขก้อสุขก่อน อย่าร้าวรอนก่อนฝันจะถามหา ถ้าวันนั้นเขาไม่รักค่อยจากมา ทำไมล่ะ ก้อแค่เสียน้ำตา ไม่เสียคน
19 กันยายน 2546 16:11 น. - comment id 169090
สุดขอบฟ้าทางแสนไกลฉันเขื่อว่า เธอคนดีจะไม่เหงาเหว่ว้าเธอเชื่อไหม มั่นในรัก ศรัทธาพลัง ที่เกิดในดวงใจ เธอและเค้าจะได้ชิดใกล้ใช่เพียงฝันในนิยาย แวะมาทักทายคะ กลอนน่ารักปนเศร้าดีจัง
19 กันยายน 2546 21:25 น. - comment id 169157
สุดขอบฟ้า ณ ที่นั้น เราจะมีกันและกันตลอดไป อย่าหวาดกลัวอย่าหวั่นไหว เพียงแค่เชื่อใจ ซึ่งกันและกัน *^-^*
19 กันยายน 2546 22:39 น. - comment id 169165
ขอบคุณผู้หญิงไร้เงา พี่เจ weenie แอ็ปเปิ้ล และก็ningtuasab ด้วยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
